Zanaatkârlığın Tarihsel Dönüşümü Ve Richard Sennett’in Zanaatkârlık Kavramı / Historical Transformation of Craftsmanship and Richard Sennett’s Concept of Craftsmanhip
DOI:
https://doi.org/10.7596/taksad.v6i3.900Keywords:
Zanaatkârlık, Loncalar, Endüstri Devrimi, Vasıfsızlaşma, Richard Sennett, Craftsmanship, Industrial Revolution, Craft-Guild, Disqualification, Richard Sennett.Abstract
Abstract
This study examines the concept of crafting which means becoming an expert in an activity. Specializing in a field, in order to facilitate the life, backs as early as the first human settlements in human history. Crafting is a phenomenon in which the person makes the craft in the best possible way for its own goodness. However, it has been gone through some transformations since its formation. The history of crafting includes some milestones such as institution of crafting, its unification and its transformation after the Industrial Revolution. The most essential one of those transformations has been experienced after the Industrial Revolution and it has become difficult to define the crafting followingly. At the present time, crafting has been diminished to the status of a simple worker. In this work, which the historical transformation of crafting is held, It will be examined respectively: the historical roots of crafting, the social status of crafting, professional organizations that hold crafting altogether, the effects on crafting brought by new economic order of industrial revolution and the ideas of Richard Sennett on crafting in order to evaluate crafting in our present society. Hereby, I will try to reach the definitions of crafting that are able to address our today’s society by taking references from the roots of archaic crafting phenomenon.
Öz
Bu çalışmada, bilinçli olarak yapılan bir eylemde ustalaşma/uzmanlaşma anlamına gelen zanaatkârlık kavramı incelenmiştir. Hayatı kolaylaştırmak adına herhangi bir alanda çalışma ve bu alanda beceri kazanarak ustalaşmak, insanların bir arada yaşamaya başlaması kadar eskidir. Zanaatkârlık, kişinin kendi iyiliği için uğraş verdiği şeyi mümkün olan en iyi şekilde yapmasıdır. Fakat bu durum ortaya çıktığı günden günümüze gelene kadar çeşitli dönüşümlere uğramıştır. Zanaatkârlığın tarihsel serüveni, zanaatkârlığın toplumsallaşması, örgütlenmesi ve sanayi devrimi sonrasında biçim değiştirmesi şeklinde önemli dönüm noktaları barındırmaktadır. Bu dönüşümlerin en köklüsü Endüstri devrimi sonrasında yaşanmış ve günümüz toplumunda zanaatkârlığın tanımlanmasını zorlaştırmış, zanaatkârı ise vasıfsızlaştırarak sıradan işçi konumuna getirmiştir. Zanaatkârlığın tarihsel dönüşümünün inceleneceği bu çalışmada sırasıyla: zanaatkârlığın tarihsel temelleri, zanaatkârlığın toplumsal statüsü, zanaatkârları bir arada tutan meslek kuruluşları, endüstri devriminin getirdiği yeni ekonominin zanaatkârlığa etkileri ve günümüz toplumunda zanaatkârlığı değerlendirebilmek adına Richard Sennett’in zanaatkârlık hakkındaki fikirleri incelenmiştir. Böylelikle, kadim zanaatkârlık olgusunun köklerinden referans alarak zanaatkârlığın günümüz toplumuna hitap edebilecek tanımlarına ulaşılmaya çalışılmıştır.
References
Arendt, H. (2016). İnsanlık Durumu. Bahadır Sina Şener (çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Danışman, G. (2005). Küreselleşme ve Zanaatçı-Teknoloji Ustalarının Çaresizliği. Osmanlı Bilimi Araştırmaları Dergisi. Sayı: 6/2, 235-245.
De Botton, A. (2010). Çalışmanın Mutluluğu ve Sıkıntısı. Süha Sertabiboğlu (çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık.
Doğan, E. (2011). İşin Anlamı ve Yaratıcı Emeğin Konumlanması Bakımından Türkiye’de Zanaatkârlık: Cam İşçiliği Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Friedell, E. (2011). Antik Yunan’ın Kültür Tarihi. Necati Aça (çev.). Ankara: Dost Yayınları.
Laçiner, M. (2007). Modern Bir Kavram Olarak Çalışma ve Marx’ ın Çalışmaya İlişkin Görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Pirenne, H. (2012). Ortaçağ Avrupa’sının Ekonomik ve Sosyal Tarihi. Uygar Kocabaşoğlu (çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Rethel, A. (2011). Zihin Emeği Kol Emeği. Ayşe Deniz Temiz (çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Sennett, R. (2011). Otorite. Kamil Durand(çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sennett, R. (2012). Beraber: İşbirliği Ritüelleri Zevkleri ve Politikası. İlkay Özkürpalpli (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sennett, R. (2013). Zanaatkar. Melih Pekdemir (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sennett, R. (2014). Saygı: Eşit Olmayan Bir Dünyada. Ümmühan Bardak(çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Smith, A. (2016). Milletlerin Zenginliği. Haldun Demir (çev.). İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Taş, S. & Günay, E. (2015). Antik Çağ Toplumlarının Özellikleri, Geleneksel Statüleri ve İktisadi Yapıyı Belirleyen Kurumları. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı:12(2), 141-166.
Taylor, F. (2011). Bilimsel Yönetimin İlkeleri. Bahadır Akın (çev.). Ankara: Adres Yayınları.
Taylor, S. (2015). Crafting Ministers. Theology. V:118(2), 98-106.
Ülgen, P. (2013). Geç Ortaçağ Avrupasında Lonca Teşkilatı, History Studies: International Journal of History. Volume: 5, Issue: 2, 471-487. March.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All papers licensed under Creative Commons 4.0 CC-BY.- Share — copy and redistribute the material in any medium or format
- Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially.
Under the following terms:
Attribution — You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
- No additional restrictions — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.