KURUMSAL BÜYÜLER: SHAKESPEARE’İN MACBETH’İN TRAJEDİSİNDE BAĞLI LİDERLER MUAMMASI

Yazarlar

  • Ömer Özdemir Karabuk University

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v12i4.3273

Anahtar Kelimeler:

Macbeth, Anglo-Amerikan Politikaları, Şirketokrasi, Shakespeare, Politika

Özet

Shakespeare’in Macbeth oyunundaki sahnesi kızıldır. Oyun, davranışlara kibrin ve salt hırsın eşlik ettiği, güç ile şiddetin canlı ve kana bulanmış bir hatırlatıcısıdır. Şiddetin, hakimiyet kurmak ve kontrolü sürdürmek için bir araç olarak, liderlerin ruhlarını tükettiği karanlık ve çelişkili bir görüntüyü tasvir etmek suretiyle, gözünü liderliğe dikmiş olanlara bir uyarı niteliği taşır. Oyunda şiddet hem baskı aracı hem de bir adalet biçimidir. Bu nokta günümüz siyasetiyle olan alakasıyla daha da dikkat çekici hale gelmektedir. Günümüz siyaset dünyasında, özellikle de mevcut çalışma için Anglo-Amerikan bağlamında, liderler sık sık hırsları ve paranoyaları etkisinin altına kalarak dış etkilere açık hale gelirler. Benzer şekilde, Macbeth'in hikayesi hiç kimsenin gücün cazibesine karşı bağışık olmadığını hatırlatır. Hangi yönetim sistemi olursa olsun, liderlerin görünmez güçlerin büyüleriyle avlandığını iddia ederek, oyun, çağdaş sorunlar ve günümüz siyasetindeki zorluklara paralellik gösterir. Bu nedenle, bu çalışmada yazar, Anglo-Amerikan bağlamında,  tarih ve şirketlerin etkisinde kalmış günümüz güç ilişkilerinin kesişimini araştırmayı amaçlamaktadır.

 

 

Referanslar

Acemoglu, D., & Robinson, J. A. (2008). Persistence of power, elites, and institutions. American Economic Review, 98(1), 267-293.

Appelbaum, R. (2015). Shakespeare and terrorism. Criticism, 57(1), 23-45.

Bano, M. (2018). At the tipping point? Al-Azhar’s growing crisis of moral authority. International Journal of Middle East Studies, 50(4), 715-734.

Bernays, E. L. (1928). Propaganda. The United States of America: Horace Liveright.

Cohen, D. (1992). Shakespeare's culture of violence. Springer.

Cox, J. D. (2013). Religion and suffering in Macbeth. Christianity & Literature, 62(2), 225-240.

Dungey, N. (2012). Shakespeare and Hobbes: Macbeth and the Fragility of Political Order. SAGE Open, 2(2), 2158244012439557.

Favila, M. (2001). Mortal Thoughts" and Magical Thinking in" Macbeth. Modern Philology, 99(1), 1-25.

Giroux, H. A. (2014). The violence of organized forgetting: Thinking beyond America's disimagination machine. City Lights Publishers.

Harris, G. S. (2011). Military coups and Turkish democracy, 1960–1980. Turkish Studies, 12(2), 203-213.

Hartwig, J. (1973). Macbeth, the murderers, and the diminishing parallel. The Yearbook of English Studies, 39-43.

Herman, E. S., & Chomsky, N. (1988). Manufacturing consent: The political economy of the mass media. Pantheon Books. New York.

Huber, E. R. (1983). A Note on Blood, Ambition, and Guilt in MACBETH. Bulletin of the New York Shakespear Society, 2(4), 20-21.

James, A. (1964). Power politics. Political Studies, 12(3), 307-326.

Koch, B. (Ed.). (2015). State terror, State violence: Global perspectives. Springer.

Low, L. (1983). Ridding ourselves of Macbeth. The Massachusetts Review, 24(4), 826-837.

Marinov, N., & Goemans, H. (2014). Coups and democracy. British Journal of Political Science, 44(4), 799-825.

McGowan, P., & Johnson, T. H. (1984). African Military Coups d'État and Underdevelopment: a quantitative historical analysis. The journal of modern African studies, 22(4), 633-666.

Owen, D. (2007). The hubris syndrome: Bush, Blair and the intoxication of power.

Padelford, F. M. (1901). Macbeth the thane and Macbeth the regicide. Modern Language Notes, 16(4), 112-119.

Parker, B. L. (1970). " Macbeth": The Great Illusion. The Sewanee Review, 78(3), 476-487.

Perkins, J. (2004). Confessions of an economic hit man. Berrett-Koehler Publishers.

Robertson, P. L. (1966). The role of the political usurper: Macbeth and Boris Godounov. American Imago, 23(2), 95-109.

Sale, R. (2003, April 10). “Exclusive: Saddam key in early CIA plot”. United Press International, Inc. https://www.upi.com/Business_News/Security-Industry/2003/04/10/Exclusive-Saddam-key-in-early-CIA-plot/UPI-65571050017416/.

Shakespeare, W. (1997). Macbeth. United Kingdom: Cambridge University Press.

Shanley, J. L. (1961). Macbeth: The Tragedy of Evil. College English, 22(5), 305-311.

Sinfield, A. (1985). Power and ideology: An outline theory and Sidney's Arcadia. ELH, 52(2), 259-277.

Sinfield, A. (1986). Macbeth: history, ideology and intellectuals. Critical Quarterly, 28(1‐2), 63-77.

Whitehouse, S. (2017). Captured: The Corporate Infiltration of American Democracy. New Press, The.

Yayınlanmış

2024-01-26

Nasıl Atıf Yapılır

Özdemir, Ömer. (2024). KURUMSAL BÜYÜLER: SHAKESPEARE’İN MACBETH’İN TRAJEDİSİNDE BAĞLI LİDERLER MUAMMASI . Journal of History Culture and Art Research, 12(4), 17-36. https://doi.org/10.7596/taksad.v12i4.3273