A Sociological Assessment on the Examples of Veiling as an Indicator of Gender at the Ancient Anatolian Societies
DOI:
https://doi.org/10.7596/taksad.v7i3.1676Anahtar Kelimeler:
Gender- Old anatolian civilizations- Woman- Veiling.Özet
Gender is, as distinct from sexuality, identified by society and culture that individual was born in. Just as people congenitally have some roles depending on their biological differences, they also have some other roles given by society and behaviour patterns expected to exhibit. It has diversely appeared in all periods of time and societies that to express of such roles, statuses and behaviour patterns. Throughout history, one of the most significant demonstrations of woman’s gender was to be veiling. Veiling is a socio-cultural practice that can be traced back to the earliest times in human history. In ancient societies, people, especially women, have differentiated each other through various forms of covering, which symbolize the status and roles they are placed in society. In the historical process, due to various social, economic, religious, cultural and political transformations experienced, the differentiation that took place in the social status of women led to some changes in the practices of covering. In archaeological finds belonging to ancient Anatolian societies, such as in the tombstones, women are sometimes depicted as a noble wife, sometimes a temple official, sometimes as a servant. In fact, some Anatolian societies have portrayed their master goddesses in an implicit way, including their heads. It is known that the depictions of the mother goddess cult (Magna Mater, Kybele, Artemis, Hera and Mary cults) are depicted as garnished in Old Anatolian societies in the later stages due to the interaction of eastern and western civilizations. It is known that the depictions of Mother goddess cult without clothes are depicted as garmented in Old Anatolian societies due to the interaction of eastern and western civilizations in later stages. In this article, some sociological determinations and evaluations are made about the practice of veiling in the light of some archaeological findings related with ancient Anatolian civilizations.
Referanslar
Aksoy, M. (2005). Başörtüsü-Türban, İstanbul: Kitap Yay.
Akurgal, E. (2004). Anadolu Uygarlıkları. Ankara: Phoenix Yayınları.
Ataseven, A., vd. (1991). İslam’da Kılık Kıyafet ve Örtünme. İstanbul: İsav Yay.
Bardakoğlu, A. (2005). “Cahiliye Döneminde Kadın”, Tartışmalı İlmi Toplantılar Dizisi 22, Sosyal Hayatta Kadın. İstanbul: Ensar Neşriyat, ss. 14-20.
Belli, O. (2001). Anadolu Tanrıçaları. İstanbul: Promete Yay.
Bernt-Ersöz, S. (2006). Phrygian Rock-Cut Shrines Structure, Function and Cult Practise, Brill, Leiden.
Birecikli, F. (2010). “Ana Hatlarıyla Friglerde Din”, Gazi Akademik Bakış, C. 4, S. 7, ss.215-232.
Bryce, T. (2003). Hitit Dünyasında Yaşam ve Toplum. (Çev: Müfit Günay). Ankara: Dost Kitabevi.
Cook, J. M. (1959). Greek Arcaeology in Western Asia Minor. ArepLond.
Çaypınar, Z. G. (1991). Frigler’in Kökeni ve Tarihi. (Yayınlanmamış YL Tezi), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Eskiçağ Tarihi Bilim Dalı.
Çelebi, B. (1988). Hitit Tasvir Sanatında Altarlar. (Yayınlanmamış Lisans Tezi). Ankara.
Darga, M. (1976). Eski Anadolu’da Kadın. İstanbul: İÜEF Yay.
Darga, M. (2011). Anadolu’da Kadın: On Bin Yıldır Eş, Anne, Tüccar, Kraliçe. İstanbul: Yapı Kredi Yay.
Devellioğlu, F. (1992). Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: Aydın Kitabevi.
Diamond, M. (2002). Sex and Gender are Different: Sexual Identity and Gender Identity are Different, Clinical Child Psychology & Psychiatry – Special Issue In Press
Ecevit. Yıldız vd. (ed.) (2011). Toplumsal Cinsiyet Sosyolojisi, Anadolu Üniv. Yay. Eskişehir
Erhat, A. (2007). Mitoloji Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Göle, N. (2001). Modern Mahrem. İstanbul: Metis Yay.
İbn Manzur (2003). Ebu’l-Fadl Cemaluddîn Muhammed, Lisânü’l-Arab, Dâru‟l-Hadîs. Kahire.
Işık, F. (1999). Doğa Ana Kubaba: Tanrıçaların Ege’de Buluşması. İstanbul: Suna ve İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü
Kitab-ı Mukaddes (2006). İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi.
Kitab-ı Mukaddes (1993). (Tevrat-ı Şerif Yahut Eski Ahit Kitabı). İstanbul: Yalçın Ofset.
Kur’an-ı Kerim Meali (2012). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
Küçükbezci, H. G. (2011). “Assur Ticaret Kolonileri Çağında Orta Anadolu’da Dinsel Yapı”. Tarihin Peşinde. Sayı: 5. ss.1-113.
Küçük A. & Tümer, Günay (2014) Dinler Tarihi, Berikan Yayınları, Ankara.
Liepmann, U. (1975). Griechische Terrakotten, Bronzen, Skulpturen, Bild kataloge des Kestner-Museums. Hannover XII. Hannover.
Macqueen, J. G. (2009). Hititler ve Hitit Çağında Anadolu. (Çev: E. Davutoğlu). Ankara: Arkadaş Yay.
Murat, L. (2012). “Hititlerde Su Kültü”, Tarih Araştırmaları Dergisi. Sayı 51. ss. 125-157.
Mutahhari, M. (2004). Hicâb (Örtünmenin Felsefesi). (Çev: Mücteba Mir). İstanbul: Ağaç Kitabevi Yay.
Özgüç, T. (1958). “Bitik Vazosu”. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi. C. XVI. Sayı: 1-2, ss. 1-18.
Özgüç, T. (1988). İnandıktepe; Eski Hitit Çağında Önemli bir Kült Merkezi. Ankara: T.T.K. Basımevi.
Sevin, V. (2003). “Frigler”, Eski Anadolu ve Trakya (Başlangıcından Pers Egemenliğinin Sonuna Kadar). İstanbul: İletişim Yayınları. C. 1, ss. 234-281.
Şenel, A. (2006). Kemirgenlerden Sürüngenlere İnsanlık Tarihi. Ankara: İmge Yay.
Tekçam, T. (2007). Arkeoloji Sözlüğü. İstanbul: Alfa Yayınları.
Thompson, B. (1963). Troy. The Terracotta Figurines of the Hellenistic Period. Supplementary Monograph III. New Jersey: Princeton University.
Thompson, B. T. (1963). The Terracotta Figurines of the Hellenistic Period: Supplementary Monograph III, Princeton University. New Jersey.
Tosun, M. & Yalvaç, K. (1975). Sümer, Babil, Asur Kanunları ve Ammi-Aduga Fermanı. Ankara: Tarih Kurumu Yay.
Tül, Ş. (1995). Aigai, Aiolis’te Bir Dağ Kenti. İzmir: Ege Yay.
Uçankuş, H. T. (2002). Ana Tanrıça Kybele’nin ve Kral Midas’ın Ülkesi Phrygia. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
Uhlig, H. (2007). Avrupa’nın Anası Anadolu. (Çev: Yasemin Bayer). İstanbul: Telos Yay.
Ünal, A. (2004). Türkiye’de Örtünme Anlayışı Üzerine Bir Araştırma (Dinler Tarihi Açısından Bir Yaklaşım). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, T. (2005). “Hüseyin Dede Tepesinde Bulunan Yeni Bir Kült Vazosu.” V. Uluslararası Hititoloji Kongresi Bildirileri. Ankara. s.761-779.
Yıldırım, T. (2008). “Hüseyin Dede Vazosu”, Aktüel Arkeoloji. Sayı: 7. İstanbul.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi'nde yayımlanan tüm çalışmalar Creative Commons 4.0 CC-BY lisansı ile lisanslanmıştır.
Bunları yapmakta özgürsünüz:
- Bu eseri her boyut ve formatta paylaşabilir — kopyalayabilir ve çoğaltabilirsiniz.
- Materyalden Adapte et — karıştır, aktar ve eserin üzerine inşa et
- her türlü amaç için, ticari amaç da dahil
Alttaki şartlar altında:
Atıf — uygun bilgiyi, lisansa linki, and ve değişiklik yapıldıysa değişiklik bilgisinivermelisiniz. Sizi veya kullanımınızı lisansörün onayladığı bilgisini içermemek kaydıyla, size uygun şekilde bu işlemleri gerçekleştirebilirsiniz.
AynıLisanslaPaylaş — Eğer materyali karıştırdınızsa, aktardınızsa ya da materyalin üzerine çalıştınızsa, ancak aynı lisans ile dağıtabilirsiniz.
- Ek sınırlamalar yoktur — Lisansın izin verdiği hakları başkaları üzerinde kanunlarla ya da teknolojiyikullanarak sınırlayamazsınız.