Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşlarını Yordamada Beş Faktör Kişilik Özellikleri, Mizah Tarzları ve Duygusal Zekânın Rolü / The Role of University Students’ Five Factor Personality Traits, Humor Styles, and Emotional Intelligence on Their Interpretation of Subjective Well-Being
DOI:
https://doi.org/10.7596/taksad.v6i4.973Keywords:
Öznel iyi oluş, Beş faktör kişilik, Mizah, Duygusal zekâ, Subjective well-being, Five factor personality, Humor, Emotional intelligent.Abstract
Abstract
There are some psychological and demographic variables that used in interpretations of university students’ subjective wellbeing. This study aims at predicting the relationship between five factor personality traits, humor styles, emotional intelligence, age, and gender and subjective well-being. This cross sectional study was conducted with 1534 university students. Data collection tools were Demographic Questionnaire, PANAS, short form of 5 Factor Personality Traits Scale, Humor Styles Questionnaire, and Bar-On Emotional Quotient Inventory. Pearson Product-moment Correlation Co-efficient, Multiple Linear Regression, Independent t-testwere used for analysis of data. A multiple regression analysis was performed with subjective well-being as the dependent variable, and personality, humor styles, emotional intelligence, age and gender as predictor variables. The results show that neuroticism, extraversion, conscientiousness, openness to experience, self-defeating humor, general psychological state, personal skills, inter-personal skills, coping with stress, age, gender are significantly predictive variables of subjective well-being.
Öz
Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeylerini yordayan birtakım psikolojik ve demografik değişkenler vardır. Bu araştırmada beş faktör kişilik özellikleri, mizah tarzları ve duygusal zekâ, yaş ve cinsiyetin öznel iyi oluşu yordama düzeylerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışma 1534 üniversite öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, öznel iyi oluşu ölçmek için Yaşam Doyumu ve Pozitif-Negatif Duygulanım Ölçeği (PANAS), Beş Faktör Kişilik Ölçeğinin kısa formu, Mizah Tarzları Ölçeği ve Bar-On Duygusal Zekâ Ölçeği kullanılmıştır. Veri analizleri için Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı, çoklu doğrusal regresyon analizi ve bağımsız t testiteknikleri kullanılmıştır. Kurulan çoklu doğrusal regresyon analizinde öznel iyi oluş bağımlı, kişilik, mizah, duyusal zekâ, yaş ve cinsiyet bağımsız değişkenler olarak yer almıştır. Sonuçlar beş faktör kişilik özelliklerinden nevrotiklik, dışadönüklük, sorumluluk ve deneyime açıklık, mizah tarzlarından kendini yıkıcı mizah, duygusal zekâ özelliklerinden genel ruh durumu, kişisel beceriler, kişilerarası beceriler ve stresle başa çıkma ile demografik özelliklerden yaş ve cinsiyetin öznel iyi oluşu anlamlı düzeyde açıkladığını göstermektedir.
References
Acar, F. (2001). Duygusal zekâ yeteneklerinin göreve yönelik ve insana yönelik liderlik davranışları ile ilişkisi: Banka şube müdürleri üzerine bir alan araştırması, (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Açıkgöz, M. (2016). Çukurova Üniversitesi tıp fakültesi öğrencilerinin psikolojik sağlamlık ile mizah tarzları ve mutluluk düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi, Mersin.
Albuquerque, I.; Lima, M.P.; Matos, M. & Figueiredo, C. (2012). Personality and subjective well-being: What hides behind global analyses? Social Indicators Research, 105, 447-460.
Argyle, M. (1996). Subjective wellbeing. In A. Offer (Eds.), In pursuit of the quality of life(pp. 18-45). New York: Oxford University Press.
Argyle, M. (1999). Causes and correlates of happiness. In D. Kahneman, E. Diener, N. Schwarz (Eds.), Well-being: The foundations of hedonic psychology. New York: Russell Sage Foundation.
Argyle, M. & Lu, L. (1990). Happiness and social skills. Personality and Individual Differences, 11(2), 1254-1260.
Austin, E.; Saklofske, D. H. &Egan, V. (2005). Personality, well-being and health correlates of trait emotional intelligence. Personality and Individual Differences,38(3), 547-558.
Aydoğan, A. (2005). Kişilik: Oluşumu ve sorunları.İstanbul: İz.
Ayyash-Abdo, H. & Alamuddin, R. (2007). Predictors of subjective well-being among college youth in Lebanon. The Journal of Social Psychology, 147(3), 265–284.
Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem A.
Barker, C.; Pistrang, N. & Elliott, R. (2002). Research methods in clinical psychology. Chichester: John Willey & Sons.
Barrick, M. R. & Mount, M. K. (1991). The big five personality dimensions and job performance: A meta-analysis. Personnel Psychology,44, 1-26.
Bar-On. R. (1997). Bar-On emotional quotient ınventory user’s manual. Toronto: MHS Inc.
Bar-On, R. (2000). Emotional and social intelligence: Insights from the Emotional Quotient Inventory. In R. Bar-On and J.D.A. Parker (Eds.), the handbook ofemotional intelligence.San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Bar-On, R. (2006). The Bar-On model of emotional-social intelligence (ESI). Psicothema, 18, 13-25.
Blanchflower, D. G. & Oswald, A. J. (2007). Is well-being u-shaped over the life cycle? The Warwick economics research paper series (TWERPS) 826, University of Warwick, Department of Economics.
Boysan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması,(Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Brebner, J. (1998). Happiness and personality. Personality and Individual Differences, 25, 279-296.
Büyüköztürk, Ş.; Kılıç-Çakmak, E.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara:A Pegem Akademi.
Carmeli, A.; Yitzhak-Halevy, M. & Weisberg, J. (2009). The relationship between emotional intelligence and psychological well-being. Journal of Managerial Psychology, 24(1), 66-78.
Cenkseven, F. & Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. TürkPsikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-62.
Cihangir-Çankaya Z. (2009). Öğretmen adaylarında temel psikolojik ihtiyaçların doyumu ve iyi olma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 691-711.
Ciarrochi, J. & Chan, A. P. (2000). Caputi a critical evaluation of the emotional intelligence construct. Personality and IndividualDifferences, 28, 539-561.
Constantine, M. G. & Gainor, K. A. (2001). Emotional intelligence and empathy: Their relation to multicultural counseling knowledge and awareness. Professional School Counseling, 5(2), 131-137.
Cooper, H.; Okamura, L. & McNeil, P. (1995). Situation and personality correlatis of psyhological well-being: Social activity and personal control. Journal of Research in Personality, 29, 395-417.
Costa, P. T. & McCrae, R. R. (1980). Influence of extraversion and neuroticism on subjective well-being: Happy and unhappy people. Journal of Personality and Social Psychology, 38, 668-678.
Costa, P. T. & McCrae, R. R. (1992). Revised NEO personality inventory (NEO PI-R) and NEO five-factor inventory professional manual. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources.
Çelik, Ş. (2008). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarının duygusal zekâ açısından incelenmesi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tez). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Çetin, F.; Turgut, H. & Sözen, C. H. (2015). Öznel iyi oluşun yordanmasında sabit kişilik örüntüsü: Psikolojik sermayenin aracı rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 30(76), 68-75.
De Lazzari, S. A. (2001). Emotional intelligence, meaning, and psychological well-being: A comparison between early and late adolescence,(UnpublishedMasters Thesis). Trinity Western University, Langley, B. C., Canada.
DeNeve, K. M. & Cooper, H. (1998). The happy personality a meta analysis of personality traits and subjective well-being. Psychological Bulletin, 124,197–229.
Deniz, M. & Yılmaz, E. (2006). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ ve stresle başa çıkma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 17-26.
Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletien, 95, 542-575.
Diener, E. (2003). What is positive about positive psychology: The curmudgeon and Pollyanna. Psychological Inquiry, 14, 115-120.
Diener, E. (2009). The science of well-being: The collected works of Ed Diener. Social Indicators Research Series, 37. The Netherlands: Springer.
Diener, E. D.; Emmons, R. A.; Larsen, R .J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale.Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
Diener, E. & Larsen, R. J. (1993). The experience of emotional well-being. In M. Lewis, J.M. Haviland (Eds.), Handbook of emotions. New York, NY, US: Guilford Press.
Diener, E.; Suh, E. & Oshi, S. (1997). Recent findings on subjective well-being. Indian Journal of Clinical Psychology, 24(1), 25-41.
Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
Durak M, Senol-Durak, E. & Gençöz T. (2010). Psychometric properties of the satisfaction with life scale among Turkish university students, correctional officers, and elderly adults. Social Indicators Resarch, 99, 413-429.
Eryılmaz, A. (2009). Başa çıkma stratejilerinin kişilik özellikleriyle ergen öznel iyi oluşu arasındaki aracı rolü, (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Eryılmaz, A. & Atak, H. (2011). Ergen öznel iyi olusunun öz saygı ve iyimserlik eğilimi ile iliskisinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(37) 170-181.
Eryılmaz, A. & Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-151.
Eryılmaz, A. & Öğülmüs, S. (2010). Ergenlikte öznel iyi oluş ve beş faktörlü kişilik modeli. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 189-203.
Fındıklı, E. B. (2013). Okul yöneticilerinin mizah tarzları ile yaşam doyumları arasındaki ilişki, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Furnham, A. & Cheng, H. (1997). Personality and happiness. Psychological Reports, 80, 761-762.
Furnham, A. & Petrides, K. V. (2003). Trait emotional intelligence and happiness. Social Behavior and Personality, 31(8), 815-824.
Garcia, D. & Erlandsson, A. (2011). The relationship between personality and subjective well-being: Different association patterns when measuring the affective component in frequency and ıntensity, Journal Happiness Study, 12, 1023-1034.
Gençöz, T. (2000). Pozitif negatif duygu ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-28.
Goldberg, L. R. (1999). A broad-bandwidth, public-domain, personality inventory measuring the lower-level facets of several five-factor models. Personality Psychology in Europe, 7, 7-28
Grant, S.; Langan-Fox, J. & Anglim, J. (2009). The big five traits as predictors of subjective and psychological well-being. Psychological Reports, 105(1), 205-231.
Gutierrez, J. L. G.; Jimenez, B. M.; Hernandez, E. G. & Puente, C. P. (2005). Personality and subjective well-being: Big five correlates and demographic variables. Personality and Individual Differences, 38, 1561-1569.
Gündoğar, D.; Sallan-Gül, S.; Uskun, E.; Demirci, S. & Keçeci, D. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunu yordayan etkenlerin incelenmesi. Klinik Psikiyatri, 10, 14-27.
Gündoğdu, R. & Yavuzer, Y. (2012). Eğitim fakültesi öğrencilerinin özneli iyi oluş ve psikolojik ihtiyaçlarının demografik değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 115-131.
Hampes, W. (2006). Humor and shyness: The relation between humor styles and shyness.Humor- International Journal of Humor Research, 19(2), 179–187.
Hayes, N. & Joseph, S. (2003). Big five correlates of three measures of subjective well-being.Personality and Individual Differences, 34(4), 723-727.
Hefferon, K. & Boniwell, I. (2011). Positive psychology: Theory, research and applications. England: Mc Graw Hill.
Heintz, S. (2017). Putting a spotlight on daily humor behaviors: Dimensionality and relationships with personality, subjective well-being, and humor styles. Personality and Individual Differences, 104, 407–412
Hidalgo, J. L.; Bravo B. N.; Martínez, I. P.; Pretell, F. A.; Postigo, J. M. L. & Rabadán, F. E. (2010). Psychological well-being, assessment tools and related factors. In I.E Wells (Eds), Psychological well-being. New York: Nova Science Publishers.
Hooda, D.; Sharma, N. R. & Yadava, A. (2009). Social Intelligence as a predictor of positive psychological health. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 35(1), 143-150.
Hřebíčková, M. İ Blatný, M. & Jelínek, M. (2010). Personality as a predictor of subjective well-being in adulthood. Československá Psychologie, 50(1), 31-41.
Huebner, E. S. (1991). Correlates of life satisfaction in children. School Psychology Quarterly, 6(2), 103-111.
Izard, C. E.; Libero, D. Z.; Putnam, P. & Haynes, O. M. (1993). Stability of emotion experiences and their relations to traits of personality. Journal of Personality and Social Psychology, 64(5), 847-860
İkiz, F. E. & Kırtıl-Görmez, S. (2010). Investigation of emotional ıntelligence and life satisfaction in secondary school students. İlköğretim Online, 9(3), 1216-1225.
Jovanoviç, V. (2011). Do humor styles matter in the relationship between personality and subjective well-being?Scandinavian Journal of Psychology,52(5), 502-507.
Judge, T. A. & Higgins C. A. (1999). The big five personality traits, general mental ability, and career success across the lifespan. Personal Psychology, 52, 621–653.
Kalaycı, Ş. (2005).SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil.
Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality and well-being among Lebanese University students.European Journal ofPersonality, 18, 209-219.
Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: Otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma veToplum, 4, 76-95.
Kırtıl, S. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile yaşam doyumu düzeylerinin incelenmesi,(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Kümbül-Güler, B. & Emeç, H. (2009). Yaşam memnuniyeti ve akademik başarıda iyimserlik etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,21(2),129-149.
Lucas, R. E.; Clark, A. E.; Georgellis, Y. & Diener, E. (2004). Unemployment alters the set point for life satisfaction. Psychological Science, 15, 8-13.
Lucas, R. E. & Diener, E. (2001). Understanding extravert’s enjoyment of social situations: The importance of pleasantness. Journal of Personality and Social Psychology, 81, 343-356.
Lucas, R. E. & Diener, E. (2008). Personality and subjective well-being. In O.P. John, R.W. Robins and L.A. Pervin (Eds.), Handbook of personality. Theory and research. New York: Guilford Press.
Lucas, R. E. & Gohm, C. L. (2000). Age and sex diffirence in subjective well-being cross cultures. InE. Diener and E.M. Suh (Eds.), Culture and subjective well-being. London: The MİT Press.
Lui, P. P.; Rollock, D.; Chang, E. C.; Leong, F .T. L. & Zamboanga, B. L. (2016). Big five personality and subjective well-being in Asian Americans: Testing optimism and pessimism as mediators. Asian American Journal of Psychology, 7(4), 274-286.
Lyubomirsky, S. (2007). How of happiness. New York: Penguin Press Inc.
Magnus, K. & Diener, E. (1991). A longitudinal Analysis of personality, life events and subjective well-being. Paper Presented at the Sixty-Third Annual Meeting of the Midwestern Psychological Association, Chicago.
Marrero-Quevedo, R. J. & Carballeira-Abella, M. (2011). Well-being and personality: Facet-level analyses. Personality and Individual Differences, 50(2), 206-211.
Martin R. A. (2004). Sense of humor and physical health: theoretical ıssues, recent findings, and future directions, humor. InternationalJournal of Humor Research, 17 (1/2) 1-19.
Martin, R. A. (2007). The psychology of humor: An integrative approach. Burlington, MA: Elsevier Academic Press.
Martin, R. A.; Puhlik-Doris, P.; Larsen, G.; Gray, J. & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75.
McCrae, R. R. & Costa, P. T. (1987). Validation of the five-factor model of personality across instruments and observers. Journal of Personality and Social Psychology, 52(1), 81-90.
McCrae, R. R. & Costa, P. T. (1991). Adding leibe und arbeit: The full five factor modal and well-being. Personality and Social Psychology, 17, 227-232.
McCrae, R. R. & Costa, P. T. (2003). Personality in adulthood: A five-factor theory perspective. New York: Guilfort Press.
Morrison, K. A. (1997). Personality correlates of the five-factor model for a sample of business owners/managers: associations with scores on self-monitoring, type a behavior, locus of control, and subjective well-being. Psychological Reports, 80, 255-272.
Momeni, S. (2016). Öznel iyi oluş, kişilik özellikleri, olumlu ebeveyn inançları ve sosyal destek ilişkisi: Bir model sınaması (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Oğuz-Duan, N. & Tan, Ş. (2013). Minnettarlık ve yaşam amaçları yazma çalışmalarınınöznel iyi oluşa etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(40), 154-166.
Önen, F. R.; Kaptanoğlu, C. & Seber, G. (1995). Kadınlarda deqresyonun yaygınlığı ve risk faktörlerle ilişkisi. Kriz Dergisi, 3(1-2), 88-103.
Özcan, M.; Uğuz, F. & Çilli, A. S. (2006). Ayaktan psikiyatri hastalarında yaygın anksiyete bozukluğunun yaygınlığı ve ek tanılar. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(4), 276-285.
Öztürk, S. (2016). 15-18 yaş grubu öğrencilerinin mizah tarzları ve sosyal karşılaştırma düzeylerinin yaşam doyumlarına ve kaygı düzeylerine etkisi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
Palmer, B.; Donaldson, C. & Stough, C. (2002). Emotional intelligence and life satisfaction. Personality and Individual Differences, 33, 1091–1100.
Penley, J. A. & Tomaka, J. (2002). Associations among the big-five, emotional responses, and coping with acute stress. Personality and Individual Differences, 32, 1215-1228.
Romero, E.; Gomez-Fraguela, J. A. & Villar, P. (2012). Life aspirations, personality, traits and subjective well-being in a Spanish sample. European Journal of Personality, 26, 45-55.
Ryff, C. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and SocialPsychology, 57, 1069-1081.
Ryff, C. D. & Keyes, C. L. M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of Personality and Social Psychology, 69(4), 719-727.
Ryff, C. D.; Lee, Y. H.; Essex, M. J. & Schmutte, P. S. (1994). My children and me: Midlife evaluations of grown children and self. Psychology and Aging, 9, 195-205.
Saklofske, D. H.; Austin, E. J. & Minski, P. S. (2003). Factor structure and validity of a trait emotional intelligence measure. Personality and Individual Differences, 34, 707-721.
Seligman, M. E. P. & Pawelski, J. O. (2003). Positive psychology: FAQS. Psychological Inquiry, 159-163.
Shmotkin, D. (1990). Subjective well-being as a function of age and gender: A muttivariate look for differentiated trends. Social Indicator Research, 23, 201-230.
Smith, A. A. (2010). Personality as a moderating vamriable between loss of relationship and subjective well-being in college students,(Unpublished doctoral dissertation). Texas A&M University, Texas.
Somer, O. (1998). Türkçe’de kişilik özelliğini tanımlayan sıfatların yapısı ve Beş Faktör Modeli. Türk Psikoloji Dergisi, 35-62.
Somer, O.; Korkmaz, M. & Tatar, A. (2002). Beş faktör kişilik envanterinin geliştirilmesi-I: Ölçek ve alt ölçeklerin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49), 21-37.
Tamir, M.; Robinson, M. D. & Clore, G. L. (2002). The epistemic benefits of trait-consistent mood states: An analysis of extraversion and mood. Journal of Personality and Social Psychology, 83(3), 663-677.
Tatar, A. (2005). Çok boyutlu kişilik envanteri'nin madde-cevap kuramına göre kısa formunun geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi,(Yayınlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
Thorson, J. A.; Powell, F. C.; Schuller, I. S. & Hampes, W. P. (1997). Psychological health and sense of humor. Journal of Clinical Psychology, 53(6), 605-619.
Tkach, C. & Lyubomirsky, S. (2006). How do people pursue happiness? Relating personality, happiness-increasing strategies, and well-being. Journal of Happiness Studies, 7(2), 183-225.
Tokgöz, G.; Yaluğ, İ.; Özdemir, S.; Yazıcı, A.; Uygun, K. & Aker, T. (2008). Kanser hastalarında majör depresyon yaygınlığı ve ilişkili etkenler. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9, 59-66.
Topuz, C. (2013). Üniversite öğrencilerinde özgeciliğin öznel iyi oluş ve psikolojik iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Fatih Üniversitesi, İstanbul.
Tuzgöl-Dost, M. (2006). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 188-197.
Tuzgöl-Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22), 132-143.
Tuzgöl-Dost, M. (2010). Güney Afrika ve Türkiye'deki üniversite ögrencilerinin bazı değişkenlere göre öznel iyi oluş ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Egitim ve Bilim, 35(158), 75-89.
Tümkaya, S.; Hamarta, E.; Deniz, M. E.; Çelik, M. & Aybek, B. (2008). Duygusal zekâ, mizah tarzı ve yaşam doyumu: Üniversite öğretim elemanları üzerine bir araştırma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 1-18.
Tümkaya, S. (2011). Türk üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluşu yordayan sosyo-demografik değişkenler ve mizah tarzları. Eğitim ve Bilim, 36(160), 158-170.
Watson, D.; Clark, L. A. & Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. Journal of Personality and Social Psychology, 54, 1063–1070.
Wayne, J. H.; Musisca, N. & Fleeson, W. (2004). Considering the role of personality in the work–family experience: Relationships of the big five to work–family conflict and facilitation. Journal of Vocational Behavior, 64(1), 108–130.
White, J. M. (1992). Marital status and well-being in Canada - an analysis of age group variations. Journal of Family, 13, 390-399.
Wilson, K. & Gullone, E. (1999). Relationship between personality and affect over the lifespan. Personality and Individual Differences, 27(6), 1141-1156.
Yazıcı, H. (2013). Bektaşi fıkralarının mizah anlayışı ve işlevi bağlamında bireysel ve toplumsal ruh sağlığı. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 65, 281-298.
Yerlikaya, E. E. (2009). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile algılanan stres, kaygı, depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayınlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Zeidner, M.; Matthews, G. & Roberts, R. D. (2009). What we know about emotional intelligence: How it affects learning, work, relationships, and our mental health. London: The MIT Press
Zelvys, V. I. (1990). Obscene humor: What the hell? Humor. International Journal of Humor Research, 3(3), 323-332.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All papers licensed under Creative Commons 4.0 CC-BY.- Share — copy and redistribute the material in any medium or format
- Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially.
Under the following terms:
Attribution — You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
- No additional restrictions — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.
