Din ve Gelenek Bağlamında Kadın ve Kadınlık Tartışmaları: Diyanet Hutbeleri Örneği (2006-2016) / Women and Womanhood Debates in the Context of Religion and Tradition: Example of Religious Khutbahs (2006-2016)

Authors

  • Adem Sağır Karabuk University
  • Hülya Demirağ

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v6i3.909

Keywords:

Toplumsal Cinsiyet, Kadın, Feminizm, Din, Diyanet İşleri Başkanlığı, Hutbe, Gender, Woman, Religion, Feminism, Presidency of Religious Affairs, Khutbah.

Abstract

Abstract

The history of women and womanhood is surrounded by a factual reality which has been affected by historic tradition, social institutions, and cultural practices. Women studies in social sciences are often nourished by feminist approaches within patriarchy debates. The hypothesis of patriarchy’s being derived from religion and tradition is highly determinant while forming an estimate of women’s status. This acceptance is also seen as the main reason of seeing women as a second class in eastern societies. This study represents the effort of digressing this acceptance. The main source of this effort is women and womanhood being in khutbahs used by Presidency of Religious Affairs of Turkey within the scope of non-formal religious education. The study aims to determine the discourses through which woman phenomenon has been expressed in khutbahs issued between 2006 and 2016 (on 599 khutbahs). In this context, 43 khutbahs issued throughout Turkey have been chosen. These khutbahs have been made content analysis under the categories of privacy, violence to family and women. Khutbahs, which are ways of non-formal religious education, are noteworthiness as they are read in mosques that gather all kind of people from society. These Khutbahs also stresses about the importance of womanhood and give chapters to respect women. Thus, how women have been expressed, the responsibilities given to women and the ways of describing women’s roles in khutbahs are important to achieve the aim of the study. 

Öz

Kadın ve kadınlığın tarihi gelenekler, toplumsal kurumlar ve kültürel pratiklerin etkilediği olgusal bir gerçeklikle çevrilidir. Sosyal bilimlerde kadın araştırmaları, sıklıkla ataerkillik tartışmaları içerisinde feminist yaklaşımlardan beslenmektedir. Ataerkilliğin din ve gelenekten türediği varsayımı, kadının toplumsal konumu ve statüsünü değerlendirilirken oldukça belirleyicidir. Bu kabul aynı zamanda Doğu toplumlarında kadının ikincil planda kalmasının temel nedeni olarak görülmektedir. Çalışma, bu kabule bir parantez açma çabasını yansıtmaktadır. Çabayı besleyen damar, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yaygın din eğitimi kapsamında kullandığı hutbelerde yer alan kadın ve kadınlık olmuştur. Araştırmada, 2006-2016 yılları arasında yayınlanan 599 hutbe içerisinde kadın olgusunun hangi söylemlerle ifade edildiğini saptamak amaçlanmıştır. Bu kapsamda Türkiye geneli için yayınlanmış 43 hutbe seçilmiştir. Bu hutbeler mahremiyet, aile ve kadına şiddet kategoriler başlığında içerik analizine tabi tutulmuştur. Yaygın din eğitimi aracı olan hutbeler, toplumun her kesiminden insanı toplayan camilerde okutulduğu düşünüldüğünde dikkate değer bulunmuştur. Böylece hutbelerde kadının nasıl anlatıldığı, İslam dini içerisinde kadına yüklenen sorumluluklar ve kadınların rollerinin tanımlanma biçimleri çalışmanın amacı için önemlidir. Kadına değer verilmesinin İslam dini açısından zorunlu olduğundan bahsedilen hutbelerde, kadının olması gereken konuma dair bir projeksiyon sunmaktadır. Bu bağlamda da hutbelerde kadına yönelik temalar işlenerek, İslam’ın kadına verdiği önem vurgulanmaya çalışılmıştır. Toplumda kadına yönelik yapılan haksızlıkların yanlış olduğu ve bunların ne İslam ne de Müslümanlıkla bağdaşmadığı mesajı verilerek, toplumda var olan sorunların önüne geçilmeye çalışılmaktadır.

References

Ak, Kübra (2011). “İslam’da Caminin Önemi”, Farabi e-dergi, Yıl:1, Sayı:1, ss.82-93.

Aktaş, Cihan (1991). “Kadının Toplumsallaşması ve Fitne”, İslami Araştırmalar Dergisi, Cilt:5, Sayı:4, ss.251-259.

Aktaş, Gül (2013). “Feminist Söylemler Bağlamında Kadın Kimliği: Erkek Egemen Bir Toplumda Kadın Olmak”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Cilt:30, Sayı:!, ss.53-72.

Altaş, Nurullah (2002). “Türkiye’de Örgün Öğretimde Dinin Yeri (1924-1980 Arası Din Anlayışı Üzerine Bir Değerlendirme)”, Marife, Sayı 1, ss. 219-229.

Arat, Yeşim & Altınay, Ayşegül (2008). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet, İstanbul: Metis Yayınları.

Arıkan, Çiğdem (2008). “Sosyal Hizmetler Açısından Şiddet ve Bir Türü Olarak Evlilikte Kadına Yönelik Şiddet”, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, Sayı:5/1, ss.75-97.

Aycan, İrfan (2013). “İslam Geleneğinde Cami ve Kadın”, Cami, Kadın ve Aile, (Haz.Mustafa Yeşilyurt), Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, ss.13-21.

Badran, Margot (2014). “İslami Feminizm: Nedir?”, (iç) İslami Feminizmler (ed.Zehra Ali/ Çev:Öykü Elitez), İstanbul: İletişim Yayınları.

Başak, Suna (2013). “Toplumsal Cinsiyet”, (iç) Sosyolojiye Giriş, (ed. Hayati Beşirli ve İhsan Çapçıoğlu), Ankara: Grafiker Yayınları.

Bayraktar, M. Faruk (1995). “Ailenin Eğitim Görevi”, Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, Sayı:2, ss.117-142.

Beauvoir, Simone de (1993). Kadın “İkinci Cins” 1 - Genç Kızlık Çağı, (Çev: Bertan Onaran), İstanbul: Payel Yayınları.

Bell, Daniel (1977). “The Return of the Sacred? The Argument on the Future of Religion”, British Journal of Sociology, 28/4, ss.419-449.

Berger, Peter L. (1993). Dinin Sosyal Gerçekliği (Çev: A. Coşkun), İstanbul: İnsan Yayınları.

Berger, Peter L. (1995). “Dini Kurumlar” (çev: A. Çiftçi), Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:9, ss.425-465.

Berger, Peter L. (1999). “The Desecularization of the World: A Global Overview”, (in) The Desecularization of the World: Resurgent Religion in World Politics, (ed. Peter L. Berger), Washington: Ethics and Public Policiy Center, pp.1-18.

Berktay, Fatmagül (2006). Tarihin Cinsiyeti, İstanbul: Metis Yayınları.

Berktay, Fatmagül (2009a). Tek Tanrılı Dinler Karşısında Kadın - Hıristiyanlıkta ve İslamiyet’te Kadının Statüsüne Karşılaştırılmalı Bir Yaklaşım, İstanbul: Metis Yayınları.

Berktay, Fatmagül (2009b). “Feminist Teorinin Önemli Bir Alanı: Cinsellik”, Cogito, Sayı:58, ss.58-72.

Bilgin, Beyza (1995). Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi, Ankara: Yeni Çizgi Yayınları.

Bilgin, Nuri (1999). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikleri ve Örnek Çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.

Bodur, Hüsnü E. (2014). “Dünya Değerler Araştırması Verilerine Göre İslam Medeniyeti Algısı ve Kadın-Erkek İlişkileri: Neo-Oryantalist Bir İnşaa mı?”, Uluslararası Medeniyet ve Kadın Kongresi, Muğla.

Bora, Aksu (2005). Kadınların Sınıfı Ücretli Ev Emeği ve Kadının Öznelliğinin İnşası, İstanbul: İletişim Yayınları.

Bruce, Steve (1996). Religion in the Modern World from Cathedrals to Cults, Oxford: Oxford University Press.

Çapçıoğlu, İhsan (2016). “Tanzimattan Günümüze Muhafazakar Kadın Algısındaki Değişimler”, Dini Araştırmalar Dergisi (Kadın Özel Sayısı), Cilt:19, Sayı:49, ss.271-291.

Çiçek, M. Halil (2013). “Hutbelerde Yapısal Bir Değişiklik Önerisi”, Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:1, ss.1-18.

Dam, Hasan (2002). “Yetişkinlerin Din Eğitimi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Dursun, Davut (1992). Din Bürokrasisi: Yapısı, Konumu ve Gelişimi, İstanbul: İşaret Yayınları. Fiske, John (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş, (Çev.: Süleyman İrvan), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.

Godelier, Maurice (1982). “The Ideal in the Real”, (in) Culture, Idelogy and Politics (ed. Raphael Samuel and Gareth S. Jones), Londra: Routledge&Kegan Paul.

Gökçe, Orhan (2001). İçerik Çözümlemesi-Sosyal Bilimlerde Bir Araştırma Yöntemi, Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.

Gün, Ayşegül (2012). “Yaygın Din Eğitimi Kapsamında Kadınların Eğitimi”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:32, ss.237-272.

Gürhan, Nazife (2010). “Toplumsal Cinsiyet ve Din”, e-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, Sayı: IV, ss.58-80.

Işık, S. Nazik (2002). “1990’larda Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetle Mücadele Hareketi İçinde Oluşmuş Bazı Gözlem ve Düşünceler”, (iç) Türkiye’de Feminizm (Der.Aksu Bora), İstanbul: İletişim Yayınları, ss.41-72.

İrvan, Süleyman (2000). “Metin Çözümlemelerinde Yöntem Sorunu”, 1. Ulusal İletişim Sempozyumu Bildiri Kitapçığı-Medya ve Kültür, Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Dergisi Yayınları, ss.73-86.

Kandiyoti, Deniz (2013). Cariyeler, Bacılar, Yurttaşlar, Kimlikler ve Dönüşümler, (Çev:Aksu Bora vd.), İstanbul: Metis Yayınları.

Karagöz, İsmail & Diğerleri (2006). Dini Kavramlar Sözlüğü, Ankara : Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.

Karahan, Fatma Bayraktar (2013). Caminin Fonksiyon Çeşitliliği, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara.

Kayadibi, Fahri (1999). “Cumhuriyet Dönemi İmam-Hatiplik ve Vaizlik”, Din Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı:6, ss.145-180.

Kayadibi, Fahri (2001). “Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Yaygın Din Eğitiminde Yeri ve Fonksiyonu”, Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, Sayı:8, ss.37-54.

Kerestecioğlu, İnci (2004). “Türkiye’de Kadının Toplumsal Konumu: Kazanımlar ve Sorunlar, (iç) Türkiye’de ve Avrupa Birliği’nde Kadının Konumu: Kazanımlar, Sorunlar, Umutlar (ed. Fatmagül Berktay), İstanbul: KADER Yayınları, ss.35-54.

Kesgin, Safiye (2016). “Toplumdaki Kadın Algısına Katkısı Açısından Diyanet İşleri Başkanlığı Kur’an Kursları Programına Yönelik Öneriler”, Dini Araştırmalar (Kadın Özel Sayısı) Dergisi, Cilt:19, Sayı:49, ss.321-346.

Köktaş, M. Emin (1993). Türkiye’de Dini Hayat, İstanbul: İşaret Yayınları.

Köysüren, Aliye Çınar (2013). Kültürel ve Dini Algıda Toplumsal Cinsiyet, Ankara: Sentez Yayıncılık.

Krippendorff, Klaus (2004). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Kurnaz, Şuayip (2013), “Camilerin Toplumsal Kimlik ve Değerlerin Oluşmasındaki Rolü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.

Lather, Patti (1991). Getting Smart: Feminist Research and Pedagogy with/in The Postmodern, New York: Routledge.

Lorber, Judith (1994). Paradoxes of Gender, New Haven: Yale University Press.

Mardin, Şerif (1992). Din ve İdeoloji, İstanbul: İletişim Yayınları.

Marshall, Gordon (1999). Sosyoloji Sözlüğü, (Çev: Osman Akınhay, Derya Kömürcü), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.

Moghadam, Valentine M. (2002). “Islamic Feminism and Its Discontents: Toward a Resolution of the Debate”, Signs: Joournal of Women in Culture and Society, Vol.27, No.4, s.1135-1171.

Muşta, Muammer (1999). “Sekülerleşme, Laiklik, Demokrasi ve Eğitim”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (Necati Öner Armağanı), Cilt:40, Sayı:1, ss.461-473.

Nagl-Docekal, Herta (2009). “Feminist Felsefenin Geleceği”, Cogito, Sayı:58, ss.219-224.

Okumuş, Ejder (2003). Toplumsal Değişme ve Din, İstanbul: İnsan Yayınları.

Öztürk, Şükrü (1999). “Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Yaygın Din Eğitimi ve Hizmet İçi Eğitim Faaliyetleri”, Cumhuriyetin 75. Yılında Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi, Ankara: Türk Yurdu Yayınları, ss.32-33.

Sabbah, Fetna Ayt (1992). İslam’ın Bilinçaltında Kadın (çev: Ayşegül Sönmezay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Sancar, Serpil (2012). Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti: Erkekler Devlet Kadınlar Aile Kurar, İstanbul: İletişim Yayınları.

Sancar, Serpil (1991). Din, Siyaset ve Kadın, İstanbul: Alan Yayıncılık.

Savran, Gülnur (2008). “80’li Yılların Kampanyaları ve Özel Alanın Politikası”, (iç) Özgürlüğü Ararken: Kadın Hareketinde Mücadele Deneyimleri (ed. Fatma Gülçiçek ve Diğerleri), İstanbul: Amargi Yayınları.

Sayın, Önal (1990). Aile Sosyolojisi: Ailenin Toplumdaki Yeri, İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.

Scott, Joan W. (1988). Gender and the Politics of History, New York: Columbia University Press.

Şimşek, Eyüp (2013). “Çok Partili Dönemde Yeniden Din Eğitimi ve Öğretimine Dönüş Süreci (1946-1960)”, A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (TAED), Sayı:9, ss.391-414.

Tekeli, Şirin (1998). “Birinci ve İkinci Dalga Feminist Hareketlerinin Karşılaştırmalı İncelemesi Üzerine Bir Deneme”, (iç) 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler (ed.A. B. Hacımirzaoğlu), İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.

Tekeli, Şirin (2015). 1980’ler Türkiye’sinde Kadın Bakış Açısından Kadınlar, İstanbul: İletişim Yayınları.

Tekin, Mustafa (2009). “Kadın Nasıl Bir Varlık? Otonomlaşmak İsterken Köleleşmek”, EskiYeni, Sayı:12, ss.5-15.

Tılıç, Rozenberg (1997). Aile İçi Şiddet: Bir Sosyolojik Yaklaşım, Ankara: TODAİE Yayınları.

Toker, İhsan (2012). “Toplumsal Cinsiyet ve Din”, (iç) Din Sosyolojisi El Kitabı, (ed. Niyazi Akyüz ve İhsan Çapçıoğlu), Ankara: Grafiker Yayınları.

Turner, Bryan S. (2003). Oryantalizm Postmodernizm ve Globalizm (Çev:İbrahim Kapaklıkaya), İstanbul: Anka Yayınları.

Yavuzer, Hasan (2008). “Diyanet İşleri Başkanlığının Kurumsal Yapılanması İçinde Cami Hizmetlerine Sosyolojik Bir Bakış”, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, Sayı: 12, ss.184-185.

Yeter, Elife (2015). “Toplumsal Cinsiyet Bağlamında Kadının Özneliği ve Din”, Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt:15, Sayı:2, ss.189-210.

Yıldırım, Aysel (1998). Sıradan Şiddet, İstanbul: Boyut Yayın Grubu.

Yılmaz, Hüseyin (2007). “Hz. Peygamber Döneminden Günümüze Kadınlar ve Cami Eğitimi”, Değerler Eğitim Dergisi, Cilt: 5 Sayı:14, ss.107-129.

Yılmaz, Hüseyin (2003). Din Eğitimi ve Sosyal Barış, İstanbul: İnsan Yayınları.

Yılmaz, Sinan (2012). Türkiye’de Ailenin Dönüşümü, İstanbul: Divan Kitap.

Published

2017-06-18

How to Cite

Sağır, A., & Demirağ, H. (2017). Din ve Gelenek Bağlamında Kadın ve Kadınlık Tartışmaları: Diyanet Hutbeleri Örneği (2006-2016) / Women and Womanhood Debates in the Context of Religion and Tradition: Example of Religious Khutbahs (2006-2016). Journal of History Culture and Art Research, 6(3), 592-629. https://doi.org/10.7596/taksad.v6i3.909