<b>Karakter Eğitimi: Dün, Bugün ve Yarın</b> / </br><i>Character Education: Yesterday, Now and Tomorrow</i>

Authors

  • Vahide SIRRI Arifan Kritik Analitik Düşünce Danışmanlık Merkezi, Psk Danışman. İstanbul
  • Ali Ulvi Mehmedoğlu

Keywords:

karakter, karakter eğitimi,

Abstract

Character Education: Yesterday, Now and Tomorrow
Abstract
This study aims to describe the character education, to identify implemented character education activities in the world and Turkey, and bring recommendations to the character education studies in Turkey. In the study, the literature regarding the character education has been examined and the character education has been questioned in this regard. The general principles which are important for character education programs has found out as a result of the analysis of the documents. In this framework, some suggestions have been put forward for character education studies in Turkey. In the result of the examinations, it has been revealed that the character education studies have had a very old background, as a concept emerged in the US for the first time and spread to other countries in the world, and have been gaining importance day by day. Although it is extremely difficult to talk about an applying character education program in Turkey yet, the conducted researches implement an increasing interest in this field.

Karakter Eğitimi: Dün, Bugün ve Yarın

Öz

Bu çalışmada amaç karakter eğitimini açıklamak, dünyada ve Türkiye’de uygulanan karakter eğitimi çalışmalarını belirlemek ve Türkiye’deki karakter eğitimi çalışmalarına öneriler getirmektir. Yöntem olarak doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada karakter eğitimiyle ilgili olarak alandaki literatür incelenmiş, karakter eğitimi bu çerçevede sorgulanmıştır. Dokümanların analizi sonucunda karakter eğitimi programları için önemli olan genel ilkeler çıkarılmıştır. Bu çerçevede Türkiye’deki karakter eğitimi çalışmaları için öneriler ortaya konmuştur. Yapılan incelemeler sonucunda karakter eğitimi çalışmalarının tarihinin çok eski olduğu, kavram olarak ise ilk defa ABD’de ortaya çıktığı ve buradan diğer dünya ülkelerine yayıldığı ve gün geçtikçe önem kazandığı ortaya çıkmıştır. Henüz Türkiye'de uygulanan bir karakter eğitimi programı olduğundan bahsetmek oldukça güç olsa da yapılan araştırmalar bu alana ilginin olduğunu göstermektedir

Author Biography

Vahide SIRRI, Arifan Kritik Analitik Düşünce Danışmanlık Merkezi, Psk Danışman. İstanbul

1991 Bolu Merkez doğumluyum. İlkokul, ortaokul ve lise öğrenimimi Bolu'da gerçekleştirdim. Lisans eğitimimi İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalında 2013 yılında tamamladım. Åžu anda Marmara Üniversitesi, Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı, Din Psikolojisi Bilim Dalında yüksek lisans öğrencisiyim. Tez döneminde bulunmaktayım.

References

Ada, S. Z. (2005). Baysal, N., Koruyucu, S. “Sınıf Öğretmenlerinin Sınıf içi Olumsuz Davranışlara Gösterdikleri Tepkilerin Karakter Eğitimi ve 2005 İlköğretim ProgramıAçısından Değerlendirilmesi”, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt 3, Sayı 10, s. 7-18.

Akkiprik, G. B. (2007). Genel Lise Öğretmenlerine Göre Karakter Eğitimi Yoluyla Öğrencilere Kazandırılacak Değerler: Çok Boyutlu Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Akyüz, Y. (1994). Türk eğitim tarihi. İstanbul: Kültür Koleji.

Aslan, M. (2011). İlköğretimde karakter eğitimi ve öğrencilere kazandırılması gereken değerler. Yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Aydın, Ö. (2008). Sorumluluk ve yardımseverlik odaklı karakter eğitimi programının 7. sınıf öğrencilerinin ahlaki olgunluk düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Balat, U. G. (2004). Çocuklar ve değerler eğitimi. Çoluk Çocuk Dergisi, 8(45), 18-20.

Baykent, D. (2002). Fen bilimleri eğitiminde öğrenci motivasyonunu arttırma yoluyla karakter eğitimine geçiş süreçleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Berkowitz, M. W. ve Bier, M.C. (2004).Research-based character education.The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 591,72.

Benninga, J. S. (Ed.) (2003). Moral, character, and civic education in the elementary school. New York: Teachers College Press.

Burton, L. G. (2008). Character education: education of perception of effective implementation. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Capella Üniversitesi.

Burke, N., Crum, S., Genzler, M. Shaub, D. & Sheets, J. (2001). Building character education ın our schools to enhance the learning environment. Master of arts action research project, Saint Xavier University Skylight Professional Development.

Çağatay, S.Melike. (2009). Öğretmen Görüşlerine Göre Karakter Eğitiminde ve Karakter Gelişiminde Okulun Rolü, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Demir, B. (2008). Adalet ve saygı içerikli karakter eğitimi programının 7. sınıf öğrencilerinin ahlaki olgunluk düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Dilmaç, B. (1999). İlköğretim Öğrencilerine İnsani Değerler Eğitimi Verilmesi ve Ahlaki Olgunluk Ölçeği ile Eğitimin Sınanması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitimi Bilimleri Enstitüsü.

Doğan, R. (1997). Osmanlı eğitim kurumları ve eğitimde ilk yenileşme hareketlerinin batılılaşma açısından tahlili. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 37 (1), 407-442.

Eğitim Bilimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu. www.tdk.gov.tr [23Mart 2015]

Eksi, H. (2003). Temel insani değerlerin kazandırılmasında bir yaklaşım:Karakter eğitimiProgramları. Değerler Eğitimi Dergisi, Vol.1, Nr.1, pp. 79-96.

Ersoy, F. (2013). Sosyal Bilgiler Dersiyle Bütünleştirilmiş Aile Katılımlı Karakter Eğitimi Programının Geliştirilmesi.Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Gazali (1980). Kalplerin keşfi. (S. Uçan, Çev.). İstanbul: Çelik s.9-429.

Goloğlu, M. (2007). 1924-1930 devrimler ve tepkileri. İstanbul: Türkiye ĠĢ Bankası. s.257260.

Gökçek, B. S. (2007). 5-6 Yas Çocukları için Hazırlanan Karakter Eğitimi Programının Etkisinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Gündoğdu, F. B. (2010). Ortaöğretim kurumlarında karakter eğitimi sorunu. Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.

Hacip, Y. H. (2002). Kutadgu bilig(H. Çağbayır, Düzenleyen). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı. s: 55-61.

Healea, C. (2006). Character education with resident assistants: A model for developing character on college campuse. The Journal of Education.186.1. pp.65-77.

Kanger, F. (2007). Hz. Muhammed ahlâkını referans alan bir karakter eğitimi modeli. Basılmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Katılmış, A. (2010). Sosyal bilgiler derslerindeki bazı değerlerin kazandırılmasına yönelik bir karakter eğitimi programının geliştirilmesi. Doktora tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Kıroğlu, H. (2009). Karakter Eğitimi Yaklaşımlarına Eleştiriler.Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Köknel, Ö. (2003). Akıl ve Düşünce Gücü, Altın Kitaplar Yayınevi,İstanbul. s.189.

Lickona, T. (1991). Education for Character: How our schools can teach respected character, Bantam Boks, NewYork.

Milson, A.J.; Halil Ekşi (2003). “Öğretmenlerin Karakter Eğitiminde Yetkinlik duygusu Konusunda Bir Ölçme Aracına Doğru: Karakter Eğitimi Yetkinlik İnancı Skalası (KEY_S) ve Türkçeye Uyarlanma Çalışması”, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt 1, Sayı 4, s. 99-130.

Milson, A. J. &Mehlig, L. M. (2002). Elementary school teachers‟ sense of efficacy for character education.Journal of Educational Research, 96 (1), 47-53.

Morrison, R. R. (2006). The impact of character education programs on student disipline referrals in texas public schools. Unpublished Doctorate Thesis.College of graduate Stadies Texas A & M Universtiy-Kingsville.

Ögel, B. (1981). Büyük Hun imparatorluğu. Ankara: Kültür Bakanlığı.

Purpel, D. (1998). Values education in the united states of america. J. Stephenson, L. Ling, E.Burman& M. Cooper (Eds.), Values in educatıon(s. 195-207). London and New York : Routledge.

Sarıhan, Z. (2009). 1921 maarif kongresi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. Milli Eğitim Vekâleti, 1953, s.691.

Sıddık Sami (1933). Cumhuriyet ve hukuk telâkkileri. Yeni Türk Mecmuası, 1 (11), 937-952.

Sümer, F. (1980). Oğuzlar. İstanbul: Ana.

Uysal, F. (2008). Karakter Eğitimi Programlarının Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Üstünyer, F. (2009).Karakter Eğitimi ile ilgili Eğitimcilerin Görüşleri Üzerine Nitel Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Yazıcı, A. ve Diğerleri, (2008). ‘Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Karakter Eğitimi Algıları’, Çanakkale Onsekiz Mart Ünv. Eğitim Fak. Uluslar arası SosyalBilimler Eğitimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı, (Ed., Doç. Dr. Okan Yasar),Nobel Yayınları, Çanakkale.

Yüksel, G. (2012). İlköğretim Öğretmenlerinin Karakter Eğitimi Yetkinlik İnançları ile Ahlaki Olgunluk Düzeyleri Arasındaki İlişki. Doktora Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi. Eğitimi Bilimleri Enstitüsü.

Yıldırım, G. (2007). İlköğretim Düzeyinde Bir Karakter Eğitimi Model Önerisi ve Uygulanabilirliği, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitimi Bilimleri Enstitüsü.

Published

2015-12-20

How to Cite

SIRRI, V., & Mehmedoğlu, A. U. (2015). <b>Karakter Eğitimi: Dün, Bugün ve Yarın</b> / </br><i>Character Education: Yesterday, Now and Tomorrow</i>. Journal of History Culture and Art Research, 4(1), 121-144. Retrieved from http://kutaksam.karabuk.edu.tr/index.php/ilk/article/view/475