Küreselleşen Dünyada Birlikte Yaşamanın Temel Dinamikleri

Authors

  • Kemal Yavuz Ataman Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi Bölümü

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v9i2.2663

Keywords:

Globalization, Coexistence, Multiculturalism, Social Integration, Coronavirus, Küreselleşme, Bir Arada Yaşama, Çok kültürlülük, Toplumsal bütünleşme, Koronavirüs.

Abstract

Basic Dynamics of Living Together in a Globalizing World

 Abstract

In the process of globalization, voluntary or compulsory migrations have become important reasons that make people to live together. Marriages, trade relations, educational movements and tourism have created mobility between countries and communities. Dual citizenship and residence rights, multiple identities and multi-belongings have turned the world into a global society. The rapid development of communication technologies has carried and spread coexistence to all areas of life. The coexistence of people in different geographies has become instantaneous thanks to digital channels. Digital channels enable the sharing of life in every place, with every person, on various topics.

Globalization has made coexistence and living together inevitable. In this context, local elements, structures and cultures are torn between getting the benefits of coexistence in the globalization process and protecting themselves from the disadvantages of globalization. The process is rapidly progressing against local structures and elements. Global values have suppressed the local and traditional values in the process of rapid urbanization. New generations are individualistic, self-interested, consumption and entertainment oriented. They live independently and free, but their minds and wills are dominated by the global system.

Globalization system is the determinant of the consumption-oriented life, including daily life practices, food, clothing and entertainment culture. Future-plans, family, education and all forms of social relations have been under the domination of global culture. Emotions, social opinions and perceptions are shaped by global media tools. Tools themselves do not cause harm or benefit, the content loaded on these tools cause benefit or harm. Programs and contents are not smart, they are developed and implemented by human-beings that are smart. While the global mind is trying to shape the world in all aspects, it educates and manipulates people and destroys local cultural elements and structures.

In this article, the historical process of living together, its social effects, the imperatives it poses and the responsibilities it entails are thoroughly examined and discussed.

Küreselleşen Dünyada Birlikte Yaşamanın Temel Dinamikleri

Öz

Küreselleşme sürecinde istemli veya zorunlu göçler, insanlığı bir arada yaşamaya zorlayan önemli sebepler haline gelmiştir. Evlilikler, yatırımlar, ticari çalışmalar, eğitim ve akademik amaçlı yerleşimler ve turizm, ülkeler ve toplumlar arasında akışkanlık doğurmuştur. Çifte vatandaşlık ve oturum hakları, çok kimlikli ve çok aidiyetli yaşam, dünyayı küresel topluma çevirmektedir. İletişim teknolojisinin hızla gelişmesi ise bir arada yaşama alanını ve kapsamını hayatın her alanına taşımış ve yaymıştır. Farklı coğrafyalarda bulunan insanların bir arada yaşaması dijital mecralar sayesinde anlık hale gelmiştir. Dijital mecralar, her mekânda, her kişiyle, dünyanın her noktasıyla ve birçok konuda yaşamın paylaşılmasını sağlamaktadır.

Küreselleşme bir arada var olmayı ve yaşamayı zorunlu hale getirmiştir. Bu durumda yerel unsurlar, yapılar ve kültürler; küreselleşme sürecinde bir arada yaşamanın faydalarını elde etmekle zararlarından korunmak arasında zorlanmaktadırlar. Süreç yerel yapıların ve unsurların aleyhine hızla ilerlemektedir. Hızlı kentleşme sürecinde küresel değerler, yerel ve geleneksel değerleri baskılamıştır. Yeni nesiller; bireyci, çıkarcı, tüketici, zevk ve eğlence odaklı ve günü birlik yaşamaktadırlar. Bağımsız ve özgür hareket eden, ancak akıl ve iradeleri küresel sistemin hakimiyeti altında olarak yaşamaktadırlar.

Küreselleşme sistemi; günlük yaşam pratikleri, yeme-içme, giyim-kuşam, zevk-eğlence ile tüketim kültürüne odaklı hayatın belirleyicisi olmaktadır. Gelecek planları, aile, eş, çocuk düşüncesi, eğitimi ve tüm toplumsal ilişkilerin formatı küresel kültürün egemenliğine girmiştir. Sevgiler ve nefretler, toplumsal düşünce ve algılar küresel medya araçlarının telkinleri ile şekillenmektedir. Araçlar zarar veya fayda üretmez, onlara yüklenen içerikler, programlar fayda veya zarar vermektedir. Programlar, içerikler akıllı değildir, akıl sahipleri onları belirler, planlar, hazırlar ve uygulamaya koyarlar. Küresel sistemin aklı dünyayı her yönüyle biçimlendirmeye çalışırken, insanları eğitmekte, şartlandırmakta, yerel kültür unsur ve yapıları tahrip etmektedir. Bu durum insanoğlunun birlikte var olma imkânlarını çatışma alanına çevirmekte ve tehdit etmektedir.

Bu makalede birlikte yaşamanın tarihi süreci, sosyal etkileri, ortaya çıkardığı zorunluluklar ve gerektirdiği sorumluluklar kapsamlı bir şekilde incelenmiş ve tartışılmıştır.

References

Akçetin, N. Ç. (2017). Küreselleşme ve Gücün Gölgesindeki “Demokrasi”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 23, s. 123-138.

Ataman, K. Y. (2018). Göç Hareketlerinin Küreselleşme Üzerinde Olumlu Etkileri,

Uluslararası Avrasya Göç Sempozyumu, Türkistan/Kazakistan Tam Bildiri Kitabı, s.12.

Atçeken, İ. H. (2009). İslam Tarihinde Birarada Yaşama Tecrubesi: Asr-ı Saadet ve Endülüs Örneği, İstem, yıl. 7, sayı. 14, s. 41-59.

Ayaydın, Y. & Ayaydın, H. Y. (2018). “Sosyal Medyanın Değer Oluşturma Sürecindeki Rolünün Öğrenci Görüşleriyle İncelenmesi, Değerler Eğitimi Dergisi, Sayı: 16/35, s. 57-89.

Aydın, C. (2014). Garaudy’nin Gözüyle Endülüs, Derin Tarih, İstanbul.

Babacan, M. E. (2016). Toplumsal Derinlik, Sosyal Medya ve Gençlik, İnsan ve Toplum Dergisi, Sayı: 6/1, s. 23-46.

Bardakoğlu, A. (2015). Birlikte Yaşama İrade ve Ahlakının Dinî Temelleri, DİB Yayınları, Halk Kitapları, sayı: 260, Ankara, s. 13.

Bekiryazıcı, E. (2017). İslam Felsefi Düşüncesinin Endülüs’te Birlikte Yaşama Katkısı

Medeniyet ve Birlikte Yaşam Kültürü, Timav Yayınları, Konya, s. 351.

Birlikte Yaşamak Manifestosu, www.birikimdergisi.com/http://lesconvivialistes.fr

Birekul, M. (2017). Hıristiyan Kökenli Ulusların Avrupası mı, Kozmopolit Bir Avrupa mı? Avrupa’da Çokkültürlülüğün Tarihi ve Sosyolojik Kökenleri Üzerine Bir Tartışma, Medeniyet ve Birlikte Yaşam Kültürü, Timav Yayınları, Konya, s. 308.

Castells, M. (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, Ağ Toplumunun Yükselişi, çev: Kılıç, E. İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Chomsky, N. (2020). Koronavirüse karşı yapabileceğiniz bir şeyler var, Gazeteyolculuk.net, Erişim 20 Nisan 2020. (https://www.gazeteyolculuk.net/koronaviruse-karsi-yapabileceginiz-bir-seyler-var-naom-chomsky)

Coşan, M. E. (2012). İslam, İstanbul, Server Yayınları, s. 116.

Coşan, M. E. (1991). Muttakîlerin En Acil Görevi, İlim ve Sanat, sayı: 28, s. 3.

Coşan, M. E. (1992). Şahsen de Milletçe de En Büyük Düşman: Nefs-i Emmâre, Panzehir, Başmakale, s. 3.

Çağırıcı, M. (2015). İslam’da Birlikte Yaşamanın Ahlakı Temelleri, DİB Yayınları, Halk Kitapları, sayı: 260, Ankara, s. 23.

Demircan, A. (2016). Teori ile Pratik Arasındaki Uyum ve Çelişkileriyle İslâm Medeniyetinde Birarada Yasama Tecrübesi, Tohum Dergisi, Sayı: 156, s. 15-16.

Dülber, H. (2017). Birlikte Yaşama Ahlakıyla İlgili Hz. Peygamber’in Hayatından Örnek Kural ve Davranış Şekilleri, Timav Yayınları, Konya, s. 349.

Düzgün, Ş. A. (2016). İnsanın Doğası (Fıtratı) ve Özgürlüğü Üzerine, Kelam Araştırmaları Dergisi, Cilt:14, Sayı:2, Ankara, s. 322-342.

Elitaş, T. & Keskin, S. (2014). Sanal Aidiyet Bağlamında Zihinsel Diaspora: Facebook Örneği, Atatürk İletişim Dergisi, Sayı: 7, s. 161-187.

Ersöz, S. (2012). Sosyal Medyanın Karanlık Yüzü Sosyal Medyanın Karanlık Yüzü, The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, Sayı: 2/4, s. 32-40.

Geray, H. (1997). Emperyalizmin Yeni Masalı Küreselleşme, Ankara: İmge Yayınları.

Gezgin, S. (2005). Küreselleşmenin Medya ve Toplum Üzerindeki Etkileri, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, sayı: 21, s. 9-12.

Giddens, A. (2010). Modernite ve Bireysel Kimlik Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum, İstanbul, Say Yayınları, s. 37.

Gündoğar, H. (2017). İslam’da Birlikte Yaşamanın Temel Referansları, Medeniyet ve Birlikte Yaşam Kültürü, Timav Yayınları, Konya, s.342.

Güneş, A. (2018). Din Eğitiminin Hedefleri Bağlamında Bir Arada Yaşama Kültürü, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergis, Cilt:11, Sayı:57, s.837.

Güney, B. (2017). Dijital Bağımlılığın Dijital Kültüre Dönüşmesi: Netlessfobi, Yeni Medya Elektronik Dergi, Sayı:1/2, s. 207-213.

Held, D. & McGrew, A. (2008). Küresel Dönüşümler: Büyük Küreselleşme Tartışması, Ankara, Phoenix Yayınevi, s. 71-72.

Kamacı, A. & Turan, M. (2018). “Küreselleşme Sürecinde Çok Uluslu Şirketlerin Ekonomik Açıdan Değerlendirilmesi, Yönetim, Ekonomi, Edebiyat, İslami ve Politik Bilimler Dergisi, Sayı: 3/2, s.81-92.

Karaca, M. (2012). Farklılaşma, Bütünleşme ve Birlikte Yaşama Üzerine, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı: 18, s. 226-238.

Kaya, A. (2014). Farklılıkların Birlikteliği, Türkiye ve Avrupa’da Birarada Yaşama Tartışmaları, Hiperlink Yayınları, İstanbul, s. 45.

Keleş, E. (2015). Hepiniz Âdem’densiniz Âdem ise Topraktan, DİB Yayınları, Halk Kitapları, Sayı: 260, Ankara, s. 63.

Kırık, A. M. (2012). Arap Baharı Bağlamı’nda Sosyal Medya-Birey Etkileşimi ve Toplumsal Dönüşüm, 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi, Sayı:1/3, s. 87-98.

Korkmaz, M. & Osmanoğlu, C. (2019). Küreselleşmenin Birey ve Toplum Hayatına Etkileri ve Din Eğitimi, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (Ek Sayı 1), s. 951-967.

Kunduracı, N. (2015). İslam Medeniyetinde Birlikte Yaşama Kültürü, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, Yıl: 15, Sayı: 34, s. 61-88.

Onat, H. (2015). İslam Kültürüründe Diğer Dinlerle Bir Arada Yaşama Hoşgörüsü, Ankara, s. 830. http://www.ayk.gov.tr/

Ortaylı, İ. https://www.aa.com.tr/tr/turkiye/1198643

Öngören, H. (2012). Küreselleşme ve Yerel Kültürler, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, s. 449.

Öze, N. (2017). Toplumsal Kültür Haline Gelen Sosyal Medya Kullanımı ve Stratejik Pazarlama İletişimi Aracı Olarak Halkla İlişkilerin Diyalektiği, The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, Sayı: 7/2, s. 203-212.

Ryan, J. (2019). İnternetin Geçmişi ve Dijital Gelecek, Tübitak Popüler Bilim Kitapları, Ankara, s. 236.

Sayımer, İ. (2014). “Yeni Medya Ortamlarında Ağlar Oluşturan Toplumsal Hareket Deneyimleri, Elektronik Mesleki Gelişim Ve Araştırmalar Dergisi, Sayı:2/2, s. 97-112.

Sinanoğlu, A. (2010). İslâm Medeniyetinde Farklı Kültürlerin Birlikte Yaşamasının İlk Tecrübesi, Ekev Akademi Dergisi, Yıl:14, Sayı: 44, s. 39.

Süleymanov, A. (2018). Solo Yaşam Olgusuna Sosyolojik Bakış, Psikohayat Dergisi, Sayı: 9/19, s. 20-23.

Şanal, E. (2018). Convivencia: Endülüs’te Bir Arada Yaşama Kültürü, İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir, s. 61.

Şentürk, R. (2016). Medeniyet ve Değerler: Açık Medeniyet İstanbul Yaklaşımı, Tohum Dergisi, İstanbul, s. 156.

Tarhan, N. (2019). Yeni Medya ve Aile Çalıştayı, Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.

(https://uskudar.edu.tr/tr/icerik/3865/yeni-medya-ve-aile-calistayi-uskudar-universitesinde-yapildi)

Taylan, H. H. & Arklan, Ü. (2008). Medya ve Kültür: Kültürün Medya Aracılığıyla Küreselleşmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:10/1, s.85-98.

Uğur, A. (2015). Küreselleşme ve İnsan Kaynakları Yönetimi (Ders Notları), Sakarya Yayıncılık, Sakarya, s. 7.

Uğur, A., Çalış, A. S. & Tatar, T. (2016). Küreselleşme Sürecinde Beyin Göçünün İlgili Ülke Ekonomileri Üzerine Etkileri, Sakarya İşletme Fakültesi Uluslararası İşletme Öğrencileri Kongresi Kongre Kitabı, Cilt:1, Cilt Yayın No:156, 13-14, Sakarya, s. 42-56.

Uğur, A. & Yasım, Y. K. (2015). Bankacı Kadınların Demografik Özelliklerinin İş-Aile Çatışmasına Etkisi: Ordu İli Örneği: Küreselleşen Dünyada Kadın ve Siyaset, İstanbul Aydın Üniversitesi “Türkiye Araştırmaları Ve Uygulamaları Merkezi”, s. 532-561.

Uluç, G. & Yarcı, A. (2017). Sosyal Medya Kültürü, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:52, s.88-99.

Varol, S. F. (2017). Medyanın Küreselleşmesi: Neden-Sonuç Ekseninde Bir Değerlendirme, Giftder, Cilt: 5, Sayı:1, s. 400-419.

Yayla, A. (2018). Avrupa Kültüründeki Irkçılığın Tedavisi Yok, Kriter Dergisi, Sayı: 3/30, Erişim 15 Mart 2020. (https://kriterdergi.com/soylesi/prof-dr-atilla-yayla-avrupa-kulturundeki-irkciligin-tedavisi-yok)

Zankova, B. (2010). Diyalog, Anlayış Ve Sosyal Uyum, Avrupa Konseyi Standartları Hakkında Elkitabı, Avrupa Konseyi, s. 21.

Published

2020-06-28

How to Cite

Ataman, K. Y. (2020). Küreselleşen Dünyada Birlikte Yaşamanın Temel Dinamikleri. Journal of History Culture and Art Research, 9(2), 532-546. https://doi.org/10.7596/taksad.v9i2.2663