A Study on Men's Violence and Domestic Violence Descriptions
DOI:
https://doi.org/10.7596/taksad.v9i1.2446Keywords:
Violence, Domestic Violence, Types of Violence, Family Relations, MasculinityAbstract
The roles of socially constructed "masculinity" and the fact that the social structure is decisive in the acceptance of these roles lead to the legitimacy of violence and the relationship between men and violence according to society. This study aims to address the meanings imposed on masculinity on the axis of violence and domestic violence and men’s regarding violence and domestic violence within the framework of these meanings. In this respect, the relationship between masculinity and violence, which are socially constructed, is discussed in the study based on the narratives of men about violence. Therefore, the study is important for addressing men’s perception of violence and domestic violence, the testimony of violence, the way they define the types of domestic violence, and the proposals for solutions to violence. In this context, in-depth interviews were conducted with eighteen (18) male participants selected through incidental sample. Thus, thoughts of men about violence and domestic violence were wanted to be understood. As a result of the study, it was observed that the perception of violence and their assessments of domestic violence are similar by men with different socio-demographic characteristics. Accordingly, it has been determined that physical violence stands out among the types of violence that men practice, witness or expose.
References
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması: Özet Rapor. Ankara: ASPB.
Akıncı Çötok, N. (2015). Toplumsal Cinsiyet Rolü Dâhilinde Kadına Şiddet Olgusuna Karşı Kadın Algısı. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(3), 778-790.
Altınay, A. G. & Arat, Y. (2008). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet, 2. Baskı, İstanbul: Punto.
Amargi Kadın Akademisi. (2005). Kadına Yönelik Şiddet. İstanbul: Amargi Kadın Bilimsel ve Kültürel Araştırmalar.
Aziz, A. (1994). Kadın, Şiddet ve İletişim. Dünya’da ve Türkiye’de Güncel Sosyolojik Gelişmeler. Ankara: Sosyoloji Derneği.
Can, Y. (2014). Türk Ailesinde Aile İçi Şiddetin Kültürel Dinamikleri. Electronic Turkish Studies, 9(8), 13-19.
Doğan, İ. (2008). Kadına Yönelik Şiddet, Uluslararası Belgeler, 4320 Sayılı Ailenin Korunmasına İlişkin Yasa ve Bu Yasada Yapılan Değişiklikler Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Barosu Dergisi, 82(3), 1223-1235.
Erbek, E., Eradamlar, N., Beştepe, E., Akar, H. & Alpkan, L. (2004). Kadına Yönelik Fiziksel Ve Cinsel Şiddet: Üç Grup Evli Çiftte Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Düşünen Adam, 17(4), 196-204.
European Union Agency for Fundamental Rights. (2014). Violence Against Women: An EU-Wide Survey Main Results. Belgium.
Fikree, F. F., Razzak, J. A., & Durocher, J. (2005). Attitudes of Pakistani Men to Domestic Violence: A Study from Karachi, Pakistan. Journal of Men's Health and Gender, 2(1), 49-58.
Fonagy, P. (1999). Male Perpetrators of Violence Against Women: An Attachment Theory Perspective. Journal of Applied Psychoanalytic Studies, 1, 7-27.
Güler, N., Tel, H. & Tuncay, F. Ö. (2005). Kadının Aile İçinde Yaşanan Şiddete Bakışı. CÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 27(2), 51-56.
Jewkes, R. (2002). Intimate Partner Violence: Causes and Prevention. The Lancet, 359(9315) 1423-1429. doi: https://doi.org/10.1016/S0140-6736(02)08357-5
Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü. (2007). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı 2007-2010. Ankara: KSSGM.
Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü. (2008). Aile İçi Şiddetle Mücadele El Kitabı. Ankara: KSSGM.
Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü. (2009). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması: Özet Rapor. Ankara: KSSGM.
Karal, D. & Aydemir, E. (2012). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet. USAK Raporu 12-01. Ankara: Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu USAK.
Kaufman, M. (2001). The Construction of Masculinity and the Triad of Men’s Violence. Men’s Life, Der. M. S. Kimmel ve M. A. Messner. Boston: Allyn and Bacon.
Kocacık, F. (2001). Şiddet Olgusu Üzerine. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,2(1), 1-7.
Koç, E. & Kaya, A. (2006). Kadının El Kitabı: Yasalardaki Haklarımız. İstanbul: Helsinki Yurttaşlar Derneği.
Koyuncu, A. (2014). Kadına Yönelik Şiddet Sarmalında Aile. Aile Sosyolojisi Yazıları, Ed. Mustafa Aydın, İstanbul: Açılım Kitap.
Körükcü, Ö., Öztunalı Kayır, G. & Kukulu, K. (2012). Kadına Yönelik Şiddetin Sonlanmasında Erkek İşbirliği. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 4(3), 396-413. doi:10.5455/cap.20120424
Mirrlees-Black, C. (1999). Domestic Violence: Findings from A New British Crime Survey Self-Completion Questionnaire. (Home Office Research Study 191). London: Home Office.
Neuman, W. L. (2010). Toplumsal Araştırma Yöntemleri-Nitel Ve Nicel Yaklaşımlar 2. Cilt. (Çev. Sedef Özge). İstanbul: Yayınodası.
Nicholas, K. B. & Rasmussen, E. H. (2006). Childhood Abusive and Supportive Experiences, İnter-Parental Violence, And Parental Alcohol Use: Prediction Of Young Adult Depressive Symptoms And Aggression. Journal of Family Violence, 21(1): 43-61. doi:10.1007/s10896-005-9001-3
Özcebe, H., Üner, S. & Çetik, H. (2006). Adolesanlarda şiddet davranışları. I. Şiddet ve Okul: Okul Ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu. İstanbul: MEB-ÜNİCEF. http://iogm.meb.gov.tr/ siddetveokul/ Erişim Tarihi: 16.08.2019
Öztürk, A. B. (2014a). Erkeklik ve Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet: Eşine Şiddet Uygulayan Erkekler. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Öztürk, A. B. (2014b). Eşine Şiddet Uygulayan Erkeklerin Evlilik Yaşantıları ve Şiddet, Toplum ve Hizmet, 25(2), 61-74.
Özyurt, B. C. & Deveci, A. (2011). Manisa’da Kırsal Bölgedeki 15-49 Yas Evli Kadınlarda Depresif Belirti Yaygınlığı ve Aile İçi Şiddetle İlişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(1), 10-16. doi: 10.5080/u6350
Polat, O., Balcı, G., Köknel, Ö., Tüzün, B., Serozan, R., Aydın, B. ve ark. (2000). Ailenin ve Aile İçinde Çocuğun Korunması ve Çocuğun Statüsü Komisyonu Raporu 1. İstanbul Çocuk Kurultayı İstanbul Çocuk Raporu, Yayına Haz. S Sayıta, M Şirin, No: 87. İstanbul: İstanbul Çocukları Vakfı.
Prince, J. E. & Arias, I. (1994). The Role of Perceived Control and The Desirability of Control Among Abusive and Nonabusive Husbands. The American Journal of Family Therapy, 22, 126-134. doi: https://doi.org/10.1080/01926189408251306
Pullis, M. (1994). A model for helping teachers implement clasroom-based anger intervention programs. Anger, Hostility and Aggression: Assesment, Prevention and Intervention Strategies for Youth, Ed: Michael Furlong, Douglas Smith, Brandon, Vermont: Clinical Psychology Publishing Company.
Selek, P. (2014). Sürüne Sürüne Erkek Olmak. İstanbul: İletişim.
Terzioğlu, F. & Taşkın, L. (2008). Kadının Toplumsal Cinsiyet Rolünün Liderlik Davranışlarına Ve Hemşirelik Mesleğine Yansımaları. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(2), 62-67.
United Nations Department of Economic and Social Affairs. (2015). The World's Women 2015 Trends and Statistics. United Nations New York.
World Health Organization. (2002). World Report on Violence and Health: Summary. Geneva. http://www.who.int/ violence_injury_prevention/violence/world_report/ en/summary_en.pdf
World Health Organization. (2013). Global and Regional Estimates of Violence Against Women: Prevalence and Health Effects Of İntimate Partner Violence and Non-Partner Sexual Violence. World Health Organization.
Yıldırım Güneri, F. (1996). Aile İçinde Kadına Yöneltilen Şiddet. Evdeki Terör. İstanbul: Mor Çatı.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All papers licensed under Creative Commons 4.0 CC-BY.- Share — copy and redistribute the material in any medium or format
- Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially.
Under the following terms:
Attribution — You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
- No additional restrictions — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.
