Vineland Sosyal-Duygusal Erken Çocukluk Ölçeği’nin (VSDEÇÖ) Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması / Turkish Adaptation of the Early Childhood Scale: The Validity and Reliability Study

Authors

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v8i1.1901

Keywords:

Sosyal-duygusal, Çocukluk ölçeği, Dil geçerliliği, Kapsam geçerliliği, Yapı geçerliliği, Doğrulayıcı faktör analizi, Social-emotional, Childhood scales, Language validity, Scope validity, Structure validity, Confirmatory factor analysis.

Abstract

Vineland Social-Emotional Early Childhood Scales -SEEC The Vineland Social-Emotional Early Childhood Scales -SEEC was developed in 1998 by Sara S. Sparrow, David A. Balla and Domenic V. Cicchetti. Vineland SEEC aims to evaluate the social-emotional development of children from birth to 5 years and 11 months. The aim of this study is to adapt the Vineland Social-Emotional Early Childhood Scale to the Turkish culture in the 0-4 age group. The research was carried out with the data obtained from the parents who were between 0-4 years of age in 2017-2018. The study group of the study population of 102 (0.0-0.11 months), 126 (1.0-1.11) months 172 (2.0-2.11), 129 (3.0-3.11), 155 (4.0 4.11) age group, totally 684 children and those who undertake care. SPSS 22 package program and Lisrel package programs were used in the study. Data collected through Vineland Social-Emotional Early Childhood Scale and Personal Information Form were analyzed through SPSS and Lisrel package programs. Language validity, scope validity, construct validity, AFA (exploratory factor analysis) and DFA (confirmatory factor analysis) were used for validity. The internal consistency coefficients of the Vineland Social-Emotional Early Childhood Scale (Cronbach's alpha value) are .78 in the Interpersonal Relationship Sub-scale and .88 in the Play and Leisure subscale in children from birth to one year. In the Interpersonal Relationship subscale, an .77 age for children is. In the Interpersonal Relationship subscale, it was .64 in the Interpersonal Relationship subscale and .64 in the Scale of Coping, and .83 in the Scale of Coping Skills. There were 62 sub-scales in the Interpersonal Relations subscale and .64, and the Coping Skills Scale in. The four-year-olds had .70 in the Interpersonal Relations subscale, .74 in the Play and Leisure subscales, and .80 in the Coping Skills Scale. With these studies, the validity and reliability of the scale for the usage of the scale in Turkish culture has been obtained and the scale has been introduced to be used for different studies that can be done with children.

References

Artan, İ. & Bayhan, P. (2004) Çocuk gelişimi ve eğitimi, İstanbul: Morpa.

Avcı, N. (2004). Gelişimde 0-3 yaş “yaşama merhaba”. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.

Bacanlı, H. (1999). Sosyal beceri eğitimi. Ankara: Nobel.

Başal, H. A. (2004). Nasıl mutlu bir çocuk yetiştirebilirim? İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.

Bellibaş, E.; Bükükoğlu, N. & Erermiş, S. (2005). Ayrılma anksiyetesi bozukluğu tanılı bir grup çocukta mizaç özellikleri. Ege Tıp Dergisi, 44(1), 39-44.

Berk, L. (2013). Bebekler ve çocuklar. Ankara: Nobel.

Briggs-Gowan M. J.; Carter A. S.; Irvin, J. R.; Wachtel, K. & Cichetti D. V. (2004). The Brief Infant-Toddler Social and Emotional Assessment: Screening for Social-Emotional Problems and Delays in Competence. Journal of Pediatric Psychology 29(2), 143–155.

Browne, M. W. &Cudeck, R. (1993). Alternativeways of assessing model fit. In K. A. Bollen, & J. S. Long (Eds.), Testingstructuralequationmodels (pp. 132e162). Beverly Hills, CA: Sage.

Büyüköztürk, Ş.; Kılıç Çakmak, E.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. & Demirel F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Byrne, B. M. (2010). Structuralequationmodelingwith AMOS: Basic concepts, applications, andprogramming. New York: Taylor & Francis.

Cole, D. A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 584-594.

Ceylan, Ş. (2009). Vineland sosyal-duygusal erken çocukluk ölçeğinin geçerlik-güvenirlik çalışması ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş yaş çocuklarının sosyal-duygusal davranışlarına yaratıcı drama eğitiminin etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.

Çokluk, Ö.; Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları (Birinci baskı). Pegem Akademi Yayınları, Ankara:

Elkin, F. (1995). Çocuk ve toplum çocuğun toplumsallaşması (Çev. Nazife Güngör). Ankara: Gündoğan Yayınları.

Fox, N. A. & Shifter, C. A. (2005). Emotional development. Child development. Hopkins, B., Barr, R.G., Michel, G. F. & Rochat, P. (Eds.). Cambridge: Cambridge University Press.

Hastings, P. D.; McShane, K. E.; Parker, R. & Ladha, F. (2007). Ready to make nice: Parental

Socialization of young sons’ and daughters’ prosocial behaviors with peers. The Journal of Genetic Psychology, 168(2), 177-200.

Graig, G. J. & Marguaerite, K. (1998). Children today. New Jersey. Prentice Hall.

Kanlıkılıçer, P. (2005). Okul öncesi davranış sorunları tarama ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Okul Öncesi Anabilim Dalı, İstanbul.

King, R. (2000). Classroom-based social skills training as primary prevention in kindergarten: teacher ratings of social fuctioning (Doctoral dissertation). USA: University of Misouri.

Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.

Kline, R. B. (2005), Principles and Practice of Structural Equation Modeling (2nd Edition ed.). New York: The Guilford Press.

Morsünbül, Ü. & Çok, F. (2011). Bağlanma ve ilişkili değişkenler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(3), 553-570.

Özbey, S. & Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60–72 aylık çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal AraştırmalarDergisi, 2(6), 493-517.

Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatiksel veri analizi: MINITAB 16-IBM SPSS 21. Nisan Kitabevi.

Savaşır I, Sezgin N, Erol N, (2005). Ankara Gelişim Tarama Envanteri(AGTE) El Kitabı, Genişletilmiş 3.Baskı, Ankara.

Sayıl M. (2007). Erik Erikson: Psikososyal gelişim dönemleri ve kimlik. İçinde, A. S. Aysev ve Y. Taner (Eds.), Çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları (ss. 23-37). İstanbul: Golden Print.

Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2004). A beginner'sguidetostructuralequationmodeling (2nd ed.). Mahwah, NJ: Erlbaum.

Sparrow, S. S.; Balla D. A. & Cicchetti, D. V. (1998). Vineland social-emotional early childhood scales, manuel. United States of America: Ags.

Steiger, J. H. (1990). “Structural model evaluationandmodification: An intervalestimationapproach”. MultivariateBehavioralResearch, 25, 173e180.

Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.

Tezbaşaran, A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. (İkinci baskı), Türk Psikologlar Derneği Yayını, Ankara.

Yağmurlu, B. & Sanson, A. (2004). The relations between parenting stress, goals and practices, and child temperament: Evidence from Australia. Ininvited symposium ‘Parenting: stress and support’at the 28th International Congress of Psychology, Beijing, China.

Yavuzer, H. (1999). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yavuzer, H. (2001). Çocuğunuzun ilk 6 yılı. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Published

2019-04-01

How to Cite

Ceylan, Şehnaz, Kahraman, Özlem G., Kılınç, N., & Ülker, P. (2019). Vineland Sosyal-Duygusal Erken Çocukluk Ölçeği’nin (VSDEÇÖ) Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması / Turkish Adaptation of the Early Childhood Scale: The Validity and Reliability Study. Journal of History Culture and Art Research, 8(1), 299-319. https://doi.org/10.7596/taksad.v8i1.1901