Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlerin Duygusal Algı Becerilerinin Değerlendirilmesi / Assessment of Emotional Literacy Levels of Students Learning Turkish as a Foreign Language
DOI:
https://doi.org/10.7596/taksad.v7i1.1430Keywords:
Duyguları ifade etme, Duygusal algı becerisi, Duygusal okuryazarlık, Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, Emotional literacy, Emotional intelligence, Expressing feelings, Teaching Turkish as a foreign language.Abstract
Abstract
The aim of this research is to determine the level of emotional literacy skills of learners who learn Turkish as a foreign language and to examine them according to various variables. For this purpose, emotional literacy general and subscale skills levels of the students learning Turkish as a foreign language have been determined. It was investigated whether the emotional literacy skills of the students who learned Turkish as a foreign language showed a statistically significant difference according to the variables of sex, nationality and Turkish Language acquisition level. After this process, students who learned Turkish as a foreign language were interviewed and their views on emotional literacy were taken and interpreted. As a result of the research, it was determined that the general skill levels of emotional literacy of the students who learned Turkish as a foreign language were in the medium level. It has been determined that students who learn Turkish as a foreign language have difficulties in expressing their feelings and understanding the expressed emotions. And also it has been determined that they are weak in terms of vocabulary. It has been achieved that students who learn Turkish as a foreign language thinking emotional literacy skills are necessary for language teaching.
Öz
Bu araştırmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin duygusal algı (duygusal okuryazarlık) becerisi düzeylerinin belirlenmesi ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda, yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin duygusal okuryazarlık becerisi genel ve alt boyut beceri düzeyleri belirlenmiş ve bu düzeyler arasında cinsiyet, uyruk ve Türkçe öğrenim seviyesi değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olup olmadığı incelenmiştir. Bu işlemin ardından yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerle görüşme yapılmış ve duygusal okuryazarlık becerisine ilişkin görüşleri alınmış ve yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin duygusal okuryazarlık becerisi genel düzeylerinin orta seviyede olduğu tespit edilmiştir. Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin duygularını ifade etmekte ve ifade edilen duyguları anlamakta zorlandıkları, özellikle de bu konuda kelime bilgisi yönünden zayıf oldukları saptanmıştır. Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin duygusal okuryazarlık becerilerini dil öğretiminde gerekli gördüğü sonucuna da ulaşılmıştır.
References
Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim ıı. Kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Alemdar, M. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin duygusal okuryazarlık beceri düzeylerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Ashforth, B. E. ve Humphrey, R. H. (1995). Emotion in the workplace: A reappraisal. Human Relations, 48(2), 97-125.
Bacanlı, H. (2006). Duyuşsal davranış eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Biçer, N. (2016). A qualitative study of the affective characteristics of students who learn Turkish as a foreign language. International Online Journal of Educational Sciences, 8(4), 133-147.
Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E. K.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Coşkun, K. (2015). İlkokullarda duygusal okuryazarlık eğitiminin öğrencilerin duygusal zeka düzeyine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri (Çev. Ed. M. Bütün, S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Creswell, J. W. & Clark, V. L. P. (2015). Karma yöntem araştırmaları: Tasarımı ve yürütülmesi (Çev. Ed. Dede, Y ve Demir, S. B.). Ankara: Anı Yayıncılık.
Dökmen, Ü. (2001). Evrenle uyumlaşma sürecinde varolmak gelişmek uzlaşmak. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Flynn, S. J. (2010). A comparative and exploratory study of the nfer-nelson emotional literacy scale in an Irish context (For the degree of Doctorate in Educational Child and Community Psychology). The University of Exeter.
Fahim, M. & Pishghadam, R. (2007). On the role of emotional, psychometric, and verbal intelligences in the academic achievement of university students majoring in English language. Asian EFL Journal, 9, 240–253.
Faupel, A. & Sharp, P. (2003). Promoting emotional literacy. Guidelines for schools, local authorities and health services. Southampton: Southampton City Council.
Ghanadi, Z. & Ketabi, S. (2014). The relationship between emotional intelligence and learners‘ beliefs about language learning: Iranian advanced EFL learners in focus. Theory and Practice in Language Studies, 4(3), 518–523.
Greene, J. C. (2007). Mixed methods in social inquiry. John Wiley & Sons.
Goleman, D.; Boyatzis, R. & Mckee, A. (2009). Primal leadership. IEEE Engineering Management Review, 3(37), 75-84.
Göçen, G. (2016). Yabancılar için hazırlanan Türkçe ders kitaplarındaki söz varlığı ile Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazılı anlatımlarındaki söz varlığı (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Jaeger, A. J. (2003). Job competencies and the curriculum: An inquiry into emotional intelligence in graduate professional education. Research in Higher Education, 44(6), 615- 639.
Kalaycı Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayıncılık.
Kandemir, M. & Dündar, H. (2008). Duygusal okuryazarlık ve duygusal okuryazar öğrenme ortamları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16.
Kleinginna, P. R. & Kleinginna, A. M. (1981). A categorized list of emotion definitions, with suggestions for a consensual definition. Motivation and Emotion, 5(4), 345-379.
Konrad, S. & Hendl, C. (2003). Duygularla güçlenmek. M. Taştan (Çev.). İstanbul: Hayat.
Martin, B. L. & Reigeluth C. M. (1999). ‘Affective Education and the Affective Domain: Implications for Instructional-Design Theories and Models’, in Charles M. Reigeluth (ed.), Instructional-Design theories and models: A new paradigm of instructional theory (Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers).
Mete, F. & Akpınar, K. D. (2013). Dil öğretimi ve duygusal zekâ. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(5). 73-85.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (Second Edition). California: SAGE Publications.
Orbach, S. (1998). Emotional Literacy. Young Minds Magazine, 33, 12-13.
Oz, H.; Demirezen, M. & Pourfeiz, J. (2015). Emotional intelligence and attitudes towards foreign language learning: Pursuit of relevance and implications. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 416-423.
Park, J. (1999). Emotional literacy: Education for meaning. International Journal of Children's Spirituality, 4(1), 19-28.
Park, J. (2003). The emotional literacy handbook: Promoting whole-school strategies. London: David Fulton Publishers.
Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. London: Sage Publication.
Pishghadam, R. (2009). Emotional and verbal intelligences in language learning. Iranian Journal of Language Studies, 3, 43-64.
Plutchik, R. (1980). Emotion: A psychoevolutionary synthesis. Harpercollins College Division.
Rudolfová, E. (2015). Emotional intelligence in foreign language acquisition. CASALC Review, 1, 14-23.
Seçer, H. Ş. (2005). Çalışma yaşamında duygular ve duygusal emek: sosyoloji, psikoloji ve örgüt teorisi açısından bir değerlendirme. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 50.
Steiner, C. (2003). Emotional literacy: Intelligence with a heart. Personhood Press.
Steiner, C. M. (1979). Healing alcoholism. Grove Press.
Sucaromana, U. (2004). The relationship between emotional intelligence and achievement in English for Thai students in the lower secondary school. In B. Bartlett, F. Bryer ve D. Roebuck (Eds.), Education: Weaving research into Practice, 3, 158-164. Nathan, QLD: Griffith University, School of Cognition, Language, and Special Education.
Sucaromana, U. (2012). Contribution to Language Teaching and Learning: A Review of Emotional Intelligence. English Language Teaching, 5(9), 54.
Tabatabaei, O. & Jamshidifar, M. (2013). The relationship between emotional intelligence and willingness to communicate among EFL learners. International Journal of English Language Education, 2(1), 90–99. http://doi.org/vqm
Tuncay, H. (2001). Yabancı Dil Öğreniminde Duygusal Zekâ (EQ). Dil Dergisi, 106, 1-3.
Usta, I. & Akova, O. (2015). Örgütsel davranışta güncel konular. Ankara: Detay Yayıncılık.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All papers licensed under Creative Commons 4.0 CC-BY.- Share — copy and redistribute the material in any medium or format
- Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially.
Under the following terms:
Attribution — You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
- No additional restrictions — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.
