Virgin Mary’s Importance in Islam and its Reflection on Classical Turkish Literature and Turkish Language

Authors

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v6i6.1232

Keywords:

Virgin Mary, Mary, Mother Mary, Sura Mary, Sura İmrân, Jesus, Mary’s son Jesus, Messiah, Jesus the Messiah, Turkish literature.

Abstract

The language used by a poet or an author in a literary work in verse or prose, and the way he uses idioms, proverbs and literary arts in that language indicate the success of his art. The achievement of author in this matter makes him well known in the country where he lives. However, the topic choice is as important as an artist’s language skills. That’s why poets and authors prefer universal subjects such as love, death, religion, religious personalities (like prophets, saints, etc.) and humanity (man's way of living and right to live) in their works. If artists produce universal subjects with a clear language, a fluent wording and a strong story line, this achievement makes them famous both nationally and internationally. This fact can also be applied to the literature of any nation. Literary works containing local subjects cannot take their place in the world’s literary history.

Classical Turkish literature (Ottoman Period Turkish Literature) is extremely rich in subject matter. The period in which Classical Turkish Literature continued its existence was the period when the Ottoman state dominated large geographical regions in Asia, Europe and Africa. Accordingly, the lifestyles, beliefs, traditions and customs of people from different religions, races and cultures living in these geographies; in other words, the issues that are important to these people were also reflected in the literature produced in this period. The subject of this article Virgin Mary is an important religious and a historical personality primarily for the Ottoman state’s Christians and Muslim subjects as well as those who weren’t the subjects of Ottoman Empire.

In this article, first how Virgin Mary took part in the two most important sources of Classical Turkish literature, Koran and the hadiths will be summarized. Secondly, Virgin Mary’s place in Classical Turkish literature and the vocabulary and concepts that Turkish language gained through Virgin Mary will be tried to be detected by using the examples identified as related to Virgin Mary in collected poems of Classical Turkish literature’s main poets.

In the end of the article, the results that are concluded to be related to the places of these two religious and historical personalities in Islam and their place in Classical Turkish literature under the influence of Islam will be presented point by point. 

Author Biography

Abdulhekim Koçin, Türkiye Büyük Millet Meclisi

Doç. Dr. Abdulhakim KOÇİN

 

1965’te Bingöl’de doğdu. Hacettepe Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde Eski Türk Edebiyatı alanında Yüksek Lisans ve Doktora yaptı

 

1988’de TÜBİTAK’ta Araştırma Asistanı olarak göreve başladı.

2000’de Zonguldak Karaelmas Üniversitesi’nde Yardımcı Doç. Dr. unvanıyla öğretim üyesi olarak göreve başladı.

 

2007 tarihinde TBMM Kütüphane Müdürlüğü’nde Müdür Yardımcısı olarak göreve başladı.

 

2011 tarihinde Doçent oladu.

 

Halen TBMM Kütüphane ve Arşiv Hizmetleri Başkanlığı’nda Başkan Yardımcılığı yapmaktadır.

 

Evli ve üç çocuk babası olan, orta derecede İngilizce, Farsça ve Arapça bilen KOÇİN, TBMM’deki görevlerinin yanı sıra Türkiye Adalet Akademisi’nde de “Hukuk ve Edebiyat” dersini vermektedir.

 

References

Akarsu, Kamil (1993). Rumelili Zaîfî, Hayatı, Sanatı, Eserleri ve Divanından Seçmeler, MEB Yay., Ankara.

Akgül, Serpil (2013). 16. Yüzyıldaki Bazı Divân Şairlerinin Türkçe Divânlarında Gül: Bâkî, Fuzulî, Hayâlî Bey, Nev’î, Taşlıcalı Yahyâ, Usûlî, Zâtî, Celal Bayar University, SBE, Master Thesis, Manisa.

Akyüz, Kenan; Süheyl, Berken; Sedit, Yüksel; Müjgan, Cunbur (1997). Fuzûlî Divânı, Akçağ Yay., Ankara.

Altuntaş, Halil & Muzaffer, Şahin (2013). Kur’an-ı Kerîm Meâli, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., 23th Edition, Ankara.

Aslan, Üzeyir (2005). XVII. Yüzyıl Türk Klasik Şairlerinden Nehcî Mustafa Dede (Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği, Tenkitli Metinler: Divan / Tuhfetü’s-Sâlikin ve Hediyyetü’l-Mütereşşidin), Marmara University, Turkic Studies Institute, Doctoral Thesis, İstanbul.

Ayan, Hüseyin (1990). Nesîmî Divânı, Akçağ Yay., Ankara.

Dikmen, Hamit (1991). Seyyid Vehbi ve Divanının Karşılaştırmalı Metni, Ankara University, SBE, Doctoral Thesis, C.I., Ankara.

Güfta, Hüseyin. (2004). Divan Şiirinde İlim, Akçağ Yay, Ankara.

Günyüz, Melike Erdem (2001). Ahmedî Divanı’nın Tahlili, İstanbul University, SBE, Doctoral Thesis, İstanbul.

Harman, Ömer Faruk (2000). “İsâ”, İslâm Ansiklopedisi, C. XXII, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara, 2000.

İsen, Mustafa & Cemal Kurnaz (1990). Şeyhî Divânı, Akçağ Yay., Ankara.

Kalkışım, Muhsin (1994). Şeyh Gâlib Dîvânı, Akçağ Yay., Ankara.

Karahan, Abdulkadir (n.d.). Nef’î Divanından Seçmeler, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay., Ankara.

Kiraz, Seydi. (2014). “Türk İslâm Edebiyatında Bir Peygamber Portresi: Hz. İsa”AKEV Akademi Dergisi, Year: 18, S. 60 (Yaz).

Koçin, Abdulhakim (2009). “Divan Şiirinde Hz. İsâ”, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S.19 s. 69-104.

Köksal, M. Asım (1963). Hıristiyanlık Propagandaları Münasebetiyle Açıklama, Ankara, 1963.

Nabi, (h.1257). Divân-ı Nâbî, Bulak Matbaası, Kahire (Mısır).

Okur, Naci (1993). Şeyh Galip Divanı I, Kültür Bakanlığı Yay., Ankara.

Onay, Ahmet Talat (2009). Açıklamalı Divan Şiiri Sözlüğü (Hazırlayan: Cemal Kurnaz), H Yay., İstanbul.

Sofuoğlu, Mehmed (1988). Sahih-i Müslim ve Tercümesi, C.7, İrfan Yay., İstanbul (Ebu’l-Hüseyin Muslimu’bnu’l-Haccac el- Kuşeyri en Niysaburi, El-Cümiu’s- Sahih).

Sürelli, Bahadır (2007). XVIII. Yüzyıl Osmanlı Şiirinde Değişim ve Sünbülzâde Vehbî’nin Şevk-engîz’i, Bilkent University, Institute of Economics and Social Sciences, Master Thesis, Ankara.

Taş, Hakan (2004). Vahyî Divanı ve İncelemesi (C.I), İstanbul University, SBE, Doctoral Thesis, İstanbul.

Tosun, Cengiz (2006). Ali Rıza Erhan’ın Hayatı, Edebi Şahsiyeti ve Divanının İncelenmesi, Afyon Kocatepe University, SBE, Master Thesis, Afyon.

Turan, Lokman (1998). Yenişehirli Avnî Bey Divanı’nın Tahlili (Tenkitli Metin) Encümen-i Şuarâ ve Batı Tesirinde Gelişen Türk Edebiyatına Geçiş (C.I), Atatürk University, SBE, Doctoral Thesis, Erzurum.

Üçüncü, Kemal (2012). Edîb Harâbî Dîvânı, Alevilik Araştırmaları Yay., C. 1, Ankara, 2012.

Üzgör, Tahir (1991). Fehîm-i Kadîm (Hayatı, Sanatı, Dîvânı ve Metnin Bugünkü Türkçesi), AKM Yay., Ankara.

Yılmaz, Ömer (2006). (Çev.), Hıristiyanlık ve İslâm: Allah’a Giden Farklı Yollar- Annamarie Schimmel’le Röportaj (Röportajı yapan: Renate Beyer), Tasavvuf: İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi, Yıl: 7 (2006), S.17, s.351-360 (Interreligiöser Dialog-Schagwort oder Chance?, GTB, Gütersloh 200, ss.106-119).

Zeynüddin Ahmed Zebidî (1945). Sahih-i Buhari Muhtasarı Tercüme ve Şerhi (Mütercim: Kâmil Miras) C. 9, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., İstanbul.

Downloads

Published

2017-12-30

How to Cite

Koçin, A. (2017). Virgin Mary’s Importance in Islam and its Reflection on Classical Turkish Literature and Turkish Language. Journal of History Culture and Art Research, 6(6), 281-302. https://doi.org/10.7596/taksad.v6i6.1232