<b>Ehl-i Sünnet Açısından Bilgi ve Değeri</b><br><i>Knowledge and its Value in Terms of the Ahl As-Sunnah</i>
Keywords:
Ehl-i Sünnet, Haber-i Sâdık, Bilginin Değeri, Haber-i Vâhid, Kelâmcılar, Selefiyye, Ahl As-Sunnah, Precise news, The Value of Knowledge, Imprecise news, Kalam Scholars, Salafism.Abstract
Kelâm ilmînin amacı, dinî inançları kesin deliller kullanarak ispat etmektir. Bu nedenle kelâmcılar Kur’an’ı ve iki kısma ayırdıkları Sünnet’in ilk kısmında yer alan mütevâtir haberleri esas almışlardır. Kelâm ilminde üç bilgi edinme yolu olduğu kabul edilmiştir. Bunlar, beş duyu, akıl ve haber-i sâdık’tır. Bilgi edinme yollarından ilk ikisini oluşturan beş duyu ve akıl ile elde edilen bilgiler ile Sünnet’in ilk kısmında yer alan mütevâtir haberin değeri konusunda İslâm âlimleri arasında bir ihtilâf söz konusu değildir. Hicretin II. asrından itibaren, sünnetin ikinci kısmını oluşturan haber-i vahid’in değeri ve itikâdî konularda delil teşkil edip etmeyeceği konusunda âlimler tarihsel süreç içinde birbirinden farklı görüşler ortaya koymuşlardır. Böylelikle problem günümüze kadar devam etmiştir. Konu hakkında fikir yürüten âlimler, Kelâmcılar ve Selefiyye olmak üzere iki ana gruba ayrılmışlardır. Bu çalışmanın amacı, haber-i vâhid hakkındaki fikir ayrılıklarının nedenlerini, kelâmcılar tarafından bilgi edinme yollarından biri olarak kabul edilen haber-i sâdıkı dikkate alarak araştırmaktır. Abstract The purpose of the Kalam science is to prove the religious beliefs by using definitive evidences. For this reason, the Kalam scholars are inclined to Koran and the mutawatir reports which are included in the first part of Ahl As-Sunnah divided into two parts. In the Kalam science, it has been accepted that there are three ways of attaining knowledge. These are the five senses, intelligence, and precise reports. It is not the case that Islamic scholars have a disagreement on not only knowledges obtained through the five senses and intelligence but the value of mutawatir reports included in the first part of Ahl As-Sunnah. As of the second century of Hegira, the scholars have put forward different opinions about whether the value of imprecise reports will constitute an evidence in matters of faith in the historical process or not. Thus, the problem has continued to the present day. The scholars who speculate about the issue have been divided into two main groups as Kalam scholars and Salafism. The purpose of this study is to research the reasons for the disagreements on imprecise reports by taking precise reports into account, which has been accepted by Kalam scholars as one of the ways of attaining knowledge.References
Abduh, Muhammed. (1387) Risâletü't-Tevhîd, Mısır.
Abdulbâkî, Muhammed Fuâd. (1984) el-Mu'cemu'l-Müfehres li Elf'âzi'l-Kur'âni'1-Kerîm, İstanbul.
Ahmed Emîn. Fecru'1-İslâm, (1976) trc. Ahmet Serdaroğlu, Ankara.
el-Âmidî, Seyfuddîn Ebu'l-Hasan Ali b. Muhammed. (1391) Gayetü'1-Merâm fî İlmi'1-Kelâm, Kahire.
el-Âmidî, Seyfuddîn Ebu'l-Hasan Ali b. Muhammed. (1387) el-İhkâm fî Usûli'1-Ahkâm, C. I-IV, Kahire.
Aydın, Ali Arslan. (1973) İslâm İnançları ve Felsefesi, Ankara.
el-Bağdâdî, Ebû Bekr Anmed b. Ali b. Sâbit. (ts.) el-Kifâye fî İlmi'r-Rivâye, Medine-i Münevvere.
el-Bâkıllânî, Ebû Bekr Muhammed b. et-Tayyib. (1957) Kitâbu't- Temhîd, nşr. Richard J. Mc. Charty, Beyrut.
el-Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmail. (1979) el-Câmiu's-Sahîh, C. I-VIII, İstanbul.
el-Buhârî, Abdülazîz b. Ahmed. (1307) Keşfu'1-Esrâr Şerhu Usûli'1-Pezdevî, C. I-IV, İstanbul.
Bilmen, Ömer Nasuhi. (1972) Muvazzah İlm-i Kelâm, İstanbul.
el-Cürcânî, es-Seyyîd eş-Şerîf, Ali b. Muhammed. (1321) Şerhu'1-Mevâkıf, C. I-II, İstanbul.
el-Cürcânî, es-Seyyîd eş-Şerîf, Ali b. Muhammed. (1308) et-Ta'rîfât, İstanbul.
el-Cüveynî, İmâmu'1-Haremeyn Abdülmelik b. Abdullah, el-Gıyâsî. (1401) Gıyâsü'1-Ümem fi't-Tiyâsi'z-Zulem, Katar.
el-Cüveynî, İmâmu'1-Haremeyn Abdülmelik b. Abdullah, el-Gıyâsî. (1369) el-İrşâd ilâ Kavâtıı'1-Edille fî Usûli'l-İ'tikâd, nşr. M. Yusuf Mûsa, Abdulmun'im Abdülhamîd, Mısır.
el-Cüveynî, İmâmu'1-Haremeyn Abdülmelik b. Abdullah, el-Gıyâsî. (1969) eş-Şâmil fî Usûli'd-Dîn, nşr, Alî Sâmi en-Neşşâr ve arkadaşları, İskenderiye.
Ebû Zehrâ, Muhammed. (1367) Ahmed b.Hanbel, Kahire.
Ebû Zehrâ, Muhammed. (ts.) İbn Hazm, Kahire.
Ebû Zehrâ, Muhammed. (1367) eş-Şâfiî, Kahire.
Ebû Zehrâ, Muhammed. (1958) İbn Teymiyye, Kahire.
el-Gazzâlî, Ebû Hâmid Muhammed b. Muhammed. (1962) el-İktisâd fi'l-İ'tikâd, nşr. İbrahim Agâh Çubukçu ve Hüseyin Atay, Ankara.
el-Gazzâlî, Ebû Hâmid Muhammed b. Muhammed. (1979) Mi'yâru'l-İlm, Mısır.
Giridî, Sırrı, (1302) Nakdu'1-Kelâm fî Akâidi'1-İslâm, İstanbul.
el-Harpûtî, Abdullâtîf. (1330) Tekmile-i Tenkîhu'1-Kelâm, İstanbul.
el-Harpûtî, Abdullâtîf. (1330) Tenkîhu'1-Kelâm fî Akâid-i Ehli'l-İslâm, İstanbul.
Huleyf, Fethullâh. (1979) Kitâbu't-Tevhîd, Mukaddime, İstanbul.
el-Isfahânî, Ebu'l-Kâsım el-Huseyn b. Muhammed, er-Râğıb. (1970) el-Müfredât fi Garîbi'1-Kur'ân, Mısır.
İbn Ebî Ya'lâ, el-Kâdî Ebu'1-Huseyn, Muhammed. (ts.) Tabâkâtu'1-Hanâbile, C. I-II, Beyrut.
İbn Hazm, Ebû Muhammed Ali b. Ahmed. (ts.) el-İhkâm fi Usûli'l-Ahkâm, C. I-IV, Kahire.
İbnu'1-Kayyim, Şemsüddîn Ebû Abdillâh Muhammed b. Ebî Bekr, el-Cevziyye. (1374) İ'lâmu'l-Muvakkıîn an Rabbi'l-Âlemîn, C. I-IV, Mısır.
İbnu'1-Manzûr, Ebû'1-Fadl Muhammed b. Mükrim el-Efrîkî. (ts.) Lisânu'1-Arab, C. I-IV, Beyrut.
İbn Teymiyye, Ahmed b. Abdülhalîm. (1340) Risâle-i Ref'ül-Melâm, ani'l-Eimmeti'1-A'lâm, Mısır.
İzmirli, İsmail Hakkı. (1981) Yeni İlm-i Kelâm, Ankara.
Karaman, Hayreddin. (ts.) İslâm Hukukunda İctihad, Ankara.
el-Kettânî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ebi'1-Feyd, Câfer. (1328) Nâzmu'1-Mütenâsir fi'1-Hadîsi'1-Mütevâtir, Halep.
Koçkuzu, Ali Osman; Kandemir, M. Yaşar. (1971-1972) Hadis Ders Notları, 4.Sınıf, Konya Yüksek İslâm Enstitüsü, Konya.
Koçkuzu, Ali Osman. (1968) 'İslâm Dininde Haber-i Vâhid'in İtikâdî ve Teşriî Yönlerden Yeri ve Değeri', Konya.
Koçyiğit, Talât. (1969) Hadiscilerle Kelâmcılar Arasındaki Münakaşalar, Ankara.
Koçyiğit, Talât. (1967) 'Âhad Haberlerin Değeri', İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. XIV, Ankara.
el-Mâturîdî, Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed b. Mahmûd. (1979) Kitâbu't-Tevhîd, nşr. Fethullâh Huleyf, İstanbul.
en-Nesefî, Meymûn b. Muhammed, Ebu'1-Muîn. (1329) Bahru'1-Kelâm fî Akâid-i Ehli'1-İslâm, Konya.
en-Nesefî, Meymûn b. Muhammed, Ebu'1-Muîn. Tebsıretu'l-Edille, Süleymaniye (Cârullâh. Efendi) Ktp. nr. 1128
en-Nevevî. (1388) et-Takrîb, Mısır.
Öner, Necati. (1982) Klâsik Mantık, Ankara.
er-Râzî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ömer. (ts.) Mefâtîhu'l-Gayb, C. I-XXXII, Tahran.
er-Râzî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ömer. (1978) el-Muhassal, (trc. Hüseyin Atay), Ankara.
Rızâ, Reşîd, Muhammed el-Hüseynî. (1332) Mezâhibin Telfîki ve İslâm'ın Bir Noktaya Cem'i, (trc. Ahmed Hamdi Akseki), İstanbul.
es-Sâbûnî, Ebû Muhammed Ahmed b.Mahmûd, Nûreddîn. (1979) el-Bidâye fî Usûli'd-Dîn, nşr. Bekir Topaloğlu, Ankara.
es-Sâbûnî, Ebû Muhammed Ahmed b.Mahmûd, Nûreddîn. el-Kifâye fi'l-Hidâye, Lâleli Ktp. nr. 2271
es-Sâlih, Subhî. (1385) Ulûmu'1-Hadîs, Beyrut.
es-Suyûtî, Ebû Bekr Abdurrahmân b. Ebî Bekr, Celâleddin. (1379) Tebrîbu'r-Râvî Şerhu Takribi'n-Nevevî, Medine-i Münevvere.
eş-Şâfiî, Muhammed b. İdrîs. (1399) er-Risâle, nşr. Ahmed Muhammed Şâkir, Kahire.
eş-Şehristânî, Ebu'l-Feth Muhammed b. Abdulkerîm. (1395) el-Milel ve'n Nihâl, C. I-II, Beyrut.
et-Teftâzânî, Mes'ûd b.Ömer, Sa'düddîn. (1973) Şerhu'1-Akâid, İstanbul.
et-Tehânevî, Muhammed A'lâ b.Ali, İbnu'1-Kâdî. (1862) Keşşâfu Istılâhâti'l-Funûn, C. I-II, Kalküta.
Topaloğlu, Bekir. (1981) Kelâm İlmi Giriş, İstanbul.
Yeprem, M.Saim. (1980) İrâde Hürriyeti ve İmâm Mâtürîdî, İstanbul.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All papers licensed under Creative Commons 4.0 CC-BY.- Share — copy and redistribute the material in any medium or format
- Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially.
Under the following terms:
Attribution — You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
- No additional restrictions — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.