The Backyard of Slavery: Child and Adolescent Slaves
DOI:
https://doi.org/10.7596/taksad.v9i2.2420Keywords:
Ottoman era, Slavery, Child slaves, Adolescent slaves, Slave trade.Abstract
Slavery is a phenomenon as old as the history of humanity. In the Ottomans era a non-free person called slave or captive. As in many societies, there is not only in ottoman society slavery adult but also children and this real undeniable. In the related literature, it is not so possible to find out studies on child slaves compared to the studies on adolescent slaves. Child slaves were also the tragic fact of history like adult slaves. The employment of child slaves and the sale of them as a trade product is another problem. The child of a married slave is born as a slave. For this reason, child slaves are as old as the history of slaves. Additionally, slaves captured in the wars or gained as booty were also enslaved. One-fifth of captives gained in the war were used in palaces or army by Ottoman on the rules kul system. The rest was distributed to the war participants or the ones who succeeded in the war. Thus, slavery turned into a form of meeting the need of the state, a commodity, a money prize, or a workforce in society.
This study aims to make a general assessment on child slaves in the Ottoman society. In this context, child slaves were analyzed in terms of being leakage, their physical properties, and their original homeland. For this study, court records (şer’iyye sicili) of İstanbul, Üsküdar, Galata, Balat, Kadıköy, Eyüp, Manisa, Bursa, Balıkesir, Tekirdağ (Rodoscuk) and Konya were used as main sources.
References
Akkaya, M. (2011). XVII. Yüzyılın İlk Çeyreğinde Üsküdar’da Köle Ticareti, Kölelerin Ticaretle Uğraşması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(25), s. 204-217.
Araz, Y. (2013). 16. Yüzyılıdan19. Yüzyılın başlarına Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak. İstanbul: Kitapyayınevi Yayınları.
Ariès, P. (1962). Centuries of Childhood: A Social History of Family Life. Newyork.
Atar, F. (2006). “Mükâtebe Maddesi”, TDVİA, c. 31, s. 531-533.
Aydın, M. A. ve Hamîdullah, M. (2002). “Köle Maddesi”, TDVİA, c. 26, s. 237-246.
Bakırezer, G. (2008). Antik Yunan Düşüncesinde Kölelik. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, LCIII/1, s. 17-54.
Barkan, Ö. L. (1956). Türkiye’de Servaj Var Mıydı? Belleten, 20(78), s. 237-246.
Beattie, C. (2010). A Cultural History of Childhood a Family in The Early Modern Age. ed. Sandra Cavallo, Silvia Evangelistic. 3, Oxford-New York: Berg, s. 46-69.
Bono, S. (2003). Yeniçağ İtalya’sında Müslüman Köleler. çev., Betül Parlak, İstanbul: İletişim Yayınları.
Cunningham, H. (2006). The İnvention of Childhood. Londra.
Çelgin, G. (2010). Eski Yunanca-Tükçe Sözlük. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Çetin, C. (2015). Sultanın Esirleri İstanbul’da Bir Esir Kampı-1715. Konya: Palet Yayınları.
Engin, N. (2002). “Kölelik Maddesi”, TDVİA, c. 26, s. 246-248.
Erdem, Y. H. (2004). Osmanlıda Köleliğin Sonu 1800-1909. İstanbul: Kitapyayınevi Yayınları.
Erol, A. F. (2007). Arkaik Dönem Atina’sında Kölelik Sistemi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXVII/1, s. 249-260.
Faroqhi, S. (2010). Osmanlı Kültürü ve Gündelik Yaşam Ortaçağdan Yirminci Yüzyıla. çev. Elif Kılıç, Ankara.
Fisher, N. (1993). Slavery Classical Greek. London: Bristol Classical Press.
Garlan, Y. (1988). Slavery in Ancient Greece. Translated by Janet Lloyd, London: Cornell University Press.
Günay, E. (2015). Antik Çağ Ekonomileri ve Gelenek ile çok Tanıl Dinlerin Etkisinde Oluşan Antik Çağdaki İktisadi Düşüncelerin Özellikleri. International Journal of Academic Value Studies, 1(1), s. 46-64.
İnalcık, H. (2008). Osmanlı İmparatorluğu’nda Köle Emeği. Doğu-Batı Makaleler II, s. 123-153.
Thévenot, J. (2014). Thévenot Seyahatnamesi. 2. Baskı, Çev. A. Berktay, Ed. S. Yerasimos, İstanbul: Kitap Yayınevi Yayınları.
Kafesoğlu, İ. (2010). Türk Milli Kültürü. İstanbul.
Kabaağaç, S. ve Alova, E. (1995) Latince Tükçe Sözlük. Ankara: Sosyal Yayınları.
Kokdaş, İ. ve Araz, Y. (2018). İstanbul’da Ev İçi Hizmetlerinde İstihdâm Edilen Kuzeybatı Anabolu Kız Çocuklarının Göç Ağları Üzerine Bir Değerlendirme (1845-1911). Tarih İncelemeleri Dergisi, XXXIII/1, s. 41-68.
Malay, H. (2010). Çağlar Boyu Kölelik, İstanbul: Gündoğan Yayınları.
Nalçacı, N. N. (2015). Sultanın Kulları Erken Modern Dönem İstanbul’unda Savaş Esirleri ve Zorunlu İstihdam, İstanbul: Verita Yayınları.
Özcan, A. (2002). “Kapı Kulu”, TDVİA, c. 24, s. 347-349.
Özcan, A. (2007). “Pençik Maddesi”, TDVİA, c. 34, s. 226-228.
Pakalın, A. Z. (2004). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimler Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, c. II.
Parlatır, İ. (1983). Türk Sosyal hayatında Kölelik. Belleten, XLVII/187, s. 805-829.
Pollock, L. A. (1996). Forgotten Children Parent-Child Relations From 1500 to 1900, Cambridge University Press, Cambridge.
Sahillioğlu, H. (1983). On beşinci Yüzyıl Sonunda Bursa’da Dokumacı Köleler. Atatürk Yıllık Konferansları VIII’den Ayrı Basım, Ankara: TTK Yayınları, s. 217-229.
Sak, İ. (1992). Şer’iyye Sicillerine Göre Sosyal ve Ekonomik Hayatta Köleler (17. ve 18. Yüzyıllar). Basılmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Şener, A. (1988). “Âbık Maddesi”, TDVİA, c. 1, s. 306-307.
Tahiroğlu, B. (1979-1981). Osmanlı İmparatorluğunda Kölelik. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 45(1-4), s. 649-676.
Toledano, E. R. (1994). Osmanlı Köle Ticareti 1840-1890, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Toledano, E. R. (2010). Suskun ve Yokmuşçasına İslâm Ortadoğusu’nda Kölelik Bağları. çev. Y. H. Erdem, İstanbul: İstanbul Bil Üniversitesi Yayınları.
Uzunçarşılı, İ. H. (1988). Osmanlı Devleti Teşkilatlarından Kapukulu Ocakları I. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi Yayınları.
Vogt, J. (1974). “Slavery and the Ideal of Man in Classical Greece,” (1953), Ancient Slavery and the Ideal of Man, Oxford: Basil Blackwell, s. 1–25.
Yağcı, Z. G. ve Ataş, R. (2017). Osmanlı Devleti’nde Kaçak Köleler: Abd-ı Abık. Ed. Z. Güneş Yağcı ve F. Yaşa, Osmanlı, Devleti’nde Kölelik Ticaret, Esaret, Yaşam içinde (s. 297-323), İstanbul.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All papers licensed under Creative Commons 4.0 CC-BY.- Share — copy and redistribute the material in any medium or format
- Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially.
Under the following terms:
Attribution — You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
- No additional restrictions — You may not apply legal terms or technological measures that legally restrict others from doing anything the license permits.
