Education of Thinking as a Path to Virtue and Happiness in Qutadghu Bilig

Authors

  • Vefa Taşdelen Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v9i2.2014

Keywords:

Education of thinking, Yousuf Khass Khajib, Qudadghu Bilig, Qut, Knowledge, Virtue.

Abstract

Education of Thinking as a Path to Virtue and Happiness in Qutadghu Bilig

Abstract

Thinking is one of the most distinguishing characteristics of humans. Man/woman can understand through thinking, find his/her way through thinking, and solve inherent problems after giving some thought. Any educational activity, regardless of its type, initially aims to train the ability of our thinking. Thus although there are relatively new definitions such as “education of thinking”, “philosophy with kids”, “critical and creative thinking skills” education of thinking is in reality as ancient as the roots of humanity. The reason activities such as knowing, understanding, living, and creating value collectively delineate man’s main mission on the earth. Scholars, philosophers, ethicists, scientists, and educators are those who contribute to the development of thinking ability. Currently, training of the mind within the frameset of goodness values, to create a culture of living and worldview, and eventually liberating and improving the person is among the key objectives of education of thinking.  

Education of thinking does not merely consist of philosophy or pedagogy; it is the combination of both. According to philosophical tradition, activity such as ‘education of thinking’ and ‘philosophy for children’ are structured related with philosophers Socrates, Plato, Aristotle, Rousseau, Kant, and Dewey. Through this approach, which enables reconstructing Western philosophers’ views with respect to ‘education of thinking’, ‘philosophy for children’ is similarly viable to reconstruct the works of Eastern philosophers. One of these works is Qutadghu Bilig written by Yousuf Khass Khajib. Qutadghu Bilig is an outstanding literary work that aims to educate thinking ability and discipline emotions, behaviours and personality through highlighted values. This work attempts to answer the question of how to make qut, a coincidental and luck-based condition, which means ‘gizmo, fate, fortune, happiness’ and represents a state of goodness of people who have a temporary existence. Qutadghu Bilig asks whether qut can become a permanent entity in human, social and political life and whether it is achievable at all. This literary work attributes the continuity of qut to virtues such as knowledge, justice, forgiveness, compassion, generosity, tenderness, patience and perseverance. To ensure the continuity of qut requires such a higher mental state and spiritual dignity. That is only viable through educating and activating one's thinking ability.

 

Kutadgu Bilig’de Erdem ve Mutluluk Yolu Olarak Düşünme Eğitimi

Öz

Düşünme, insanın en ayırıcı vasıflarından biridir. İnsan, düşünerek anlar, düşünerek yolunu bulur, düşünerek sorunlarını çözer. Hangi eğitim faaliyeti olursa olsun, öncelikle düşünme yetisini eğitmeyi amaçlar. Bu nedenle “düşünme eğitimi”, “çocuklarla felsefe”, “eleştirel ve yaratıcı düşünme becerileri” gibi adlandırmalar nispeten yeni olsa da, düşünme eğitimi aslında insanın tarihi kadar eskidir. Bunun böyle olmasının nedeni, bilme, anlama, yaşama, değer üretme faaliyetlerinin insanın yeryüzündeki temel konumunu tanımlıyor olmasıdır. Bilgeler, filozoflar, ahlakçılar, bilim adamları ve eğitimciler, düşünme yetisinin terbiyesine katkıda bulunan kişilerdir. Bugün de zihnin, iyilik değerleri çerçevesinde, bir yaşama kültürü ve dünya görüşü doğuracak, nihayetinde bireyin otonomisini sağlayacak ve geliştirecek şekilde eğitilmesi, düşünme eğitiminin temel hedefleri arasındadır.  

Düşünme eğitimi salt felsefeden ya da salt pedagojiden oluşmaz; her ikisinden de oluşur. Felsefe geleneği açısından bakıldığında, “düşünme eğitimi”, “çocuklarla felsefe” gibi etkinliklerin Sokrates, Platon, Aristoteles, Rousseau, Kant, Dewey gibi filozoflara geri götürülerek yapılandırıldığı görülebilir. Söz konusu yaklaşım açısından nasıl ki Batılı filozofların görüşleri “düşünme eğitimi”, “çocuklar için felsefe” kapsamında yeniden okunup değerlendiriliyorsa aynı şekilde doğulu filozofların/bilgelerin eserleri de okunabilir. İşte bu eserlerden biri, Kutadgu Bilig’dir. 1069 yılında, Karahanlı devletinde “has haciblik” (halkın sorunlarıyla ilgilenen ve bu sorunlardan Hakanı haberdar eden kişi) görevinde bulunmuş olan Yusuf Has Hacib tarafından yazılan eser, öncelikle düşünme yetisini eğitmek, öne çıkardığı değerlerle duyguları, davranışları ve kişiliği terbiye etmek isteyen bir çalışma niteliğindedir. Söz konusu eser, rastlantısal ve şansa bağlı bir durum olan; “uğur, baht, talih, mutluluk, devlet” gibi anlamlara gelen ve gelip geçici bir varlık olan insanın yeryüzündeki iyilik hâlini ifade eden kut’u, birey, toplum ve devlet hayatında nasıl sürekli hâle getirebiliriz, bunun bir yolu var mıdır, sorusuna cevap arar ve kutun sürekliliğini, bilgi, adâlet, bağışlayıcılık, merhamet, cömertlik, yumuşak huyluluk, sabır, metanet gibi erdem değerlerinde bulur. Kut’u sürekli kılmak böyle bir zihin durumunu ve ruh yüceliğini gerektirir. Bu da ancak düşünme yetisini eğitmek ve etkin hâle getirmekle gerçekleşebilir.

Author Biography

Vefa Taşdelen, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi

1966 yılında İnebolu’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. 1989 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nden mezun oldu. Aynı bölümde Varoluşçuluk ve Edebiyat Etkileşimi başlıklı yüksek lisans tezini hazırladı. Van’ın Gürpınar ilçesinde iki yıl sınıf öğretmenliği yaptıktan sonra 1994 yılında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ne araştırma görevlisi olarak girdi. 2004’te Søren Kierkegaard’un Varoluş Alanlarında Benliğin Oluşamaması Sorunu ve Bir Çözüm Önerisi Olarak Sevgi Alanı, 2006’da Eğitim Hermeneutiği Sorunsalı Üzerine Felsefi Bir Araştırma başlıklı doktora tezlerini savundu. 2007’de Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne öğretim üyesi olarak girdi. Ulusal ve uluslararası dergilerde felsefe, sanat-edebiyat, ve eğitim konularında yayımlanmış deneme ve makaleleri bulunan Taşdelen’in kadrosu halen Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü’nde olup geçici görevle Kırgızistan-Manas Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünde çalışmaktadır. Eserlerinden bazıları: Kierkegaard’da Benlik ve Varoluş (inceleme, Hece Yayınları, 2004), Hermeneutiğin Evrimi, Kesitler (deneme-inceleme,Hece Yayınları, 2008),), Felsefeden Edebiyata, (deneme-inceleme, Hece Yayınları, 2013), Felsefe Kültürü (Hece Yayınları, 2015), Kaygıdan Umuda Varoluşun Renkleri (inceleme, Hece Yayınları, 2017). Edebiyat Dili (deneme-inceleme, Hece Yayınları, 2018).

References

Aksoy, Ö. A. (1988). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü-I. İstanbul: İnkılâpYayınları.

Arat, R. R. (1959). Giriş Yazısı, Kutadgu Bilig II’de. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

Aristotle (1926). Aristotle’s Politics. Benjamin Jowett. London: Clarendon Press.

Dankoff, R. (2015). Kutadgu Bilig’in Metin Sorunları. Çev. Erdem Uçar. Dil Araştırmaları, 16, ss. 269-286.

Dankoff, R. (1981). Introduction. In Wisdom of Royal Glory, A Turko-Islamic Mirror for Princes. Chicago: The University of Chicago Press.

Farabi (1974). Mutluluğun Kazanılması (Tahsîlü’s-Saʽade). Çev. Hüseyin Atay. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.

Kafesoğlu, İ. (1980). Kutadgu Bilig ve Kültür Tarihimizdeki Yeri. İstanbul: Kültür Baakanlığı Yayınları.

Kant, I. (1992). On Education. Tr. A. Churton. England: Key Texts.

Kant, I. (2002). Groundwork for The Metaphysics of Morals. Tr. Allen W. Wood. New Haven-London: Yale University Press.

Kaşgarlı Mahmud (1998). Divânü Lûgat-it-Türk. Çev. Besim Atalay. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

Kierkegaard, S. (1992). Either/Or. Tr. Alastair Hannay. London: Penguin Books.

Locke, J. (2007). Some Thoughts Concerning Education. New York: Dover Publications.

Locke, J. (1994). Essay Concerning Human Understanding. Hemnsten & Murray.

Mevlânâ, (1985). Fîhi Mâfih. Çev. M. Ülker Tarıkâhya. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Pascal, B. (1966). Düşünceler. Çev. İ. Zeki Eyüboğlu. İstanbul: Oluş Yayınları.

Plato (1988). Laws. Tr. Thomas L. Pangle. Chicago – London: The University of Chicago Press.

Plato (1988). Dialogues of Plato. Tr. B. Jowett. London: Macmillan Press. Chicago – London: The University of Chicago Press.

Rousseau, J. J. (1977). Emile: or On Education. Tr. Allan Bloom. USA: Basic Books.

Tekin, Ş. (1991). Wisdom of Royal Glory: A Turko-Islamic Mirror for Princes by Yusuf Khass Hajib. Journal of Near Eastern Studies. 48/1, ss. 68-70.

Yusuf Has Hacib (1959). Kutadgu Bilig II. Haz. Reşit Rahmeti Arat. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

Downloads

Published

2020-06-20

How to Cite

Taşdelen, V. (2020). Education of Thinking as a Path to Virtue and Happiness in Qutadghu Bilig. Journal of History Culture and Art Research, 9(2), 1-14. https://doi.org/10.7596/taksad.v9i2.2014