A Heritage Reflecting The Elegant Culture of The Ottoman Empire; Censer and Rosewater Sprinkler Specimens in Bitlis Ethnography Museum / Osmanlı’nın Zarif Kültüründen Kalan Miras; Bitlis Etnografya Müzesi’nden Örneklerle Buhurdan ve Gülabdan

Authors

DOI:

https://doi.org/10.7596/taksad.v8i2.1575

Keywords:

Censer, Rosewater sprinkler, Ottoman Period, Bitlis Ethnography Museum, Fragrance, Buhurdan, Gülabdan, Osmanlı Dönemi, Bitlis Etnografya Müzesi, Koku.

Abstract

Abstract

The aim of this study to analyze censers and rosewater sprinklers specifically, as well as their development phases within the ethnographic artifacts and at the same time,  introduce censer and rosewater sprinklers of Ottoman period as displayed in Bitlis Ethnography Museum. In line with this aim, 5 censer artifacts, 4 rosewater sprinkler artifacts and 1 incense-stick holder exhibited in the museum have been analyzed with respect to the aspects of form, material, technique and ornamentation. Analyzed as catalog form the artifacts examined in this study have also been compared with similar Ottoman specimens exhibited in other museums or collections. It was thus intended to unveil their place with regard to cultural heritage and artistic aspects. To sum up, the result of this study showed that motifs of these artifacts structured with copper and brass metals were created by employing openwork and engrave techniques and such motifs were predominantly visible in the lid and body sections of examined artifacts. Herbal motifs applied in decoration program not only reflect the period when these artifacts were structured, but they also transfer the characteristics of a style today that follows a parallel line with the development route of the art of Turkish mining art style.

Öz

Bu çalışmada, etnografik eserler arasında yer alan buhurdan ve gülabdanların Osmanlı dönemindeki gelişimlerinin ele alınmasının yanı sıra Bitlis Etnografya Müzesi’nde yer alan Osmanlı Dönemi buhurdan ve gülabdan örneklerinin tanıtılması amaçlanmıştır. Bu amaç kapsamında, müzede bulunan 5 adet buhurdan, 4 adet gülabdan ile 1 adet buhur şamdan form, malzeme, teknik ve süsleme boyutları ile ele alınarak tanıtılmıştır. Katalog şeklinde tanıtımı yapılan eserler diğer müzelerde bulunan Osmanlı Dönemi örnekleriyle karşılaştırılmış ve bunların kültürel miras içerisindeki yeri ve sanatsal boyutu ortaya konmaya çalışılmıştır. Sonuç olarak, bakır ve pirinç malzemeden yapılmış olan eserlerin ajur ve kazıma teknikleri ile uygulanan süslemeleri, çoğunlukla kapak ve gövdede yer almaktadır. Bezeme programında uygulanan bitkisel motifler, yalnızca bu eserlerin yapıldıkları dönemi yansıtmakla kalmamakta, aynı zamanda Türk maden sanatının gelişim rotasını izleyen üslup özelliklerini de aktarmaktadırlar.

Author Biography

Hacer Arslan Kalay, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi

Lisans; Gazi Üniv. Seyahat İşl. ve Turizm Rehberliği Öğr., Yüksek Lisans ve Doktora Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sanat Tarihi.

References

Abdülaziz Bey (2002). Osmanlı Adet, Merasim ve Tabirleri. Istanbul: Tarih Vakfı Yurt Publications.

Acar, M. Şinasi (2011). "Cencer and Rosewater Sprinklers”. Daily Life Objects in the Ottoman Empire. Istanbul: Yem Publications: 352-365.

Alsigab, Souadad İbrahim (2013). Çini Buhurdanlar. Master Degree Thesis. İstanbul: Mimar Sinan Fine Arts University.

Aslanapa, Oktay (1989). Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Bookstore.

Arseven, Celal Esat (1947). “Gülabdan Maddesi”. Celal Esat Arseven Ansiklopedisi. C. II. İstanbul: Milli Eğitim Printing House: 665.

Ayhan, Gökben (2014). “Muğla Müzesi’ndeki Mimari Tasvirli Gülabdan”. Electronic Turkish Studies. (9/10):61-75.

Bakır, Abdulhalik (2005). “Ortaçağ İslam Dünyasında Parfümcülük”. Kutsal Dumandan Sihirli Damlaya: Parfüm. 2188. İstanbul: Yapıkredi Publications.

Bayhan, Ahmet Ali (2007). "GümüşhaneKelkit'ten İki Madeni İbrik".Atatürk University Journal of Fine Arts (11): 1-10.

Ergin, Nina (2014). “The Fragrance of the Divine: Ottoman Incense Burners and Their Context”. The Art Bulletin. 96(1):70-97.

Kanar, Mehmet (1993). “Gülabdan Maddesi”.Persian Turkish Dictionary. İstanbul: Birim Publications.

Keskiner, P. Bora & Sarıgül, Nihal (2006). Gülabdan Büyülü Çeşme: Collection of Neslihan & Ahmet Keskiner. İstanbul: Alif Art Publications.

Kuşoglu, M. Zeki (1987)."Milletlerin ve Dinlerin Ortak Mirası Buhurdanlar". İlgi. 21 (51):33-35.

Özgümüş, Üzlifat (1996). “Gülabdan”, İslam Ansiklopedisi. Vol. 14. Foundation of Türkiye Diyanet: 227.

Sözen, Metin & Tanyeli, Uğur (2010). Sanat Kavram ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Bookstore.

Taşçı, Hamza (1996). “Temizlik Kültürümüzün Zarif Hatıraları: Gülabdan ve Buhurdanlar”. Tarih ve Medeniyet. (27): 64-65.

Tufan, Ömür (2006). "Hamam Malzemeleri". In Hamam: Osmanlı'da Yıknama Geleneği ve Berberlik Zaanatı. Istanbul: Topkapı Sarayı Museum: 52-65.

Tunçel, Gül (2005). “Topkapı Sarayı Müzesi’ndeki Madeni Buhurdanlar”.Atatürk University Art journal of Faculty of Fine Art. (7): 47-56.

Tunçel, Gül (2011). “Türk Maden Sanatı Kronolojisinde İstanbul Türk ve İslam Eserleri Müzesi'ndeki İki Adet Pirinç Buhurdan”. Milli Folklor. (89): 257-264.

Uzun, Beyza (2015).Ottoman Olfactory Traditions in a Palatial Space: Incense Burners in the Topkapı Palace. Master Degree Thesis. Istanbul: Koç University.

Yarış, Sahure (2018). “Diyarbakır Arkeoloji ve Etnografya Müzesi Deposunda Bulunan Bir Grup Buhurdan”. Turkish Studies. Vol. 13/10: 921-937.

Downloads

Published

2019-07-01

How to Cite

Arslan Kalay, H. (2019). A Heritage Reflecting The Elegant Culture of The Ottoman Empire; Censer and Rosewater Sprinkler Specimens in Bitlis Ethnography Museum / Osmanlı’nın Zarif Kültüründen Kalan Miras; Bitlis Etnografya Müzesi’nden Örneklerle Buhurdan ve Gülabdan. Journal of History Culture and Art Research, 8(2), 154-169. https://doi.org/10.7596/taksad.v8i2.1575